D.I.A.B.E.L.

Interesujące. Zaciekawiłam się (:

Najbardziej spodobały mi się fragmenty napisane kursywą. Ale tak ogólnie to całość przyjemna :)

 

Z przerażaniem skonstatował, że poziomem nie odbiegało od poprzedniego. Odrzucił i te. Wskoczyło następne. Zaniepokojony wyszedł z sypialni na balkon. Z przerażeniem wertował zawartość skrzynki i odrzucał kolejne teksty. I następny. I następny.

Nie wiem, czy to celowe powtórzenie, ale na wszelki wypadek to tutaj zostawię :)

A faktycznie. Dzięki. :)

Co do kursywy, to niedługo będzie Grafomania (mam nadzieję). :)

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Witam

Tekst zaciekawił. Czytało się dobrze. Podobało się :)

Pozdrawiam

Grafomania, o ile Beryl nie zmieni terminu, będzie chyba w styczniu przyszłego roku. Ale widzę, Zalcie, że choć jesteś już nieźle przygotowany, to dzielnie trenujesz. ;)

…szkla­ni­cę „Wy­bo­ro­wej” z so­kiem po­ma­rań­czo­wym. – …szkla­ni­cę wy­bo­ro­wej z so­kiem po­ma­rań­czo­wym.

http://sjp.pwn.pl/zasady/;629431

…syk­nął z wście­kło­ścią i ze­rwał się z pufy w lam­par­cie cętki. – …syk­nął z wście­kło­ścią i ze­rwał się z pufa w lam­par­cie cętki.

Puf jest rodzaju męskiego.

…kupił w mo­no­po­lo­wym pod blo­kiem czte­ro­pak „Tura” i ru­skie fajki z pod lady… – …kupił w mo­no­po­lo­wym pod blo­kiem czte­ro­pak tura i ru­skie fajki spod lady…

…wy­cią­ga­jąc prze­sta­rza­łe­go Sam­sun­ga z lom­bar­du… – …wy­cią­ga­jąc prze­sta­rza­łe­go sam­sun­ga z lom­bar­du…

…wy­lą­do­wa­ło na mikro–bal­ko­nie… – …wy­lą­do­wa­ło na mikrobal­ko­nie…

Po pa­mięt­nym tête-à-tête z dia­błem na Bie­lań­skim osie­dlu… – Po pa­mięt­nym tête-à-tête z dia­błem na bielań­skim osie­dlu…

…no­mi­na­cje, ekra­ni­za­cje i „gry–zacje” na pod­sta­wie twór­czo­ści Pana Au­to­ra… – …no­mi­na­cje, ekra­ni­za­cje i „gry-zacje” na pod­sta­wie twór­czo­ści Pana Au­to­ra…

W dniu swo­ich sześć­dzie­sią­ty­chó­smych uro­dzin… –  W dniu swo­ich sześć­dzie­sią­ty­ch ó­smych uro­dzin…

– Dobry Wie­czór. – – Dobry wie­czór.

– Dobry Wie­czór – od­po­wie­dział Pan–Uzna­ny–Już–Autor, bo wy­pa­da przy­wi­tać się z go­ściem. – – Dobry wie­czór – od­po­wie­dział Pan-Uzna­ny-Już-Autor, bo wy­pa­da przy­wi­tać się z go­ściem.

– Pro­szę po­łknąć i popić – za­ko­men­de­ro­wał D.I.A.B.E.L.. – Jedna kropka na końcu zdania wystarczy.

Od­rzu­cił i te. – Od­rzu­cił i to.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Aaaaaa… interesujące i ciekawe :P :D :)

Puenta super! :)

Mam wrażenie, że D.I.A.B.E.L mógłby się szybciej pojawić, ale ja generalnie leniwy jestem :c 

Dzięki, wojowniku.

Reg, nie muszę trenować – jestem mistrzem. :D

Hmm… Jakoś mało błędów (poprawię jutro), zwłaszcza że tekst powstał dzisiaj. :P

Czaga – :D

A D.I.A.B.E.L pojawia się kiedy chce, Kiejstucie.

Dziękuję wszystkim za słów kilka. :)

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Reg, nie muszę trenować – jestem mistrzem. :D

Jednakowoż staraj się chociaż zachować formę. Konkurencja nie śpi! ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Interesujący pomysł na diabła i umowę (bo tekstów o pisarzach to już kilka było). Nie napisałeś tylko, jakie będą skutki niedotrzymania warunków przez Pana Autora. ;-)

Tak mnie ciekawi – czy moje skojarzenia i podobieństwo do osób są przypadkowe? ;-)

I wypchnął na korytarz bezwolnego kolejną klęską Pana Autora.

Zgrzyta mi to “bezwolny klęską”.

ruskie fajki z pod lady,

Spod.

No i czemu błędy jeszcze nie poprawione, a?

Babska logika rządzi!

Hejka!

Myślałem o karze, ale jakoś nie wpasowała się w tekst. Kombinowałem z całkowitym, cyklicznym wymazywaniem każdej informacji o Autorze lub jego twórczości pojawiającej się w sieci. Taka śmierć informacyjna. To chyba spory kaliber? :)

Podobieństwa przypadkowe, ale zamierzone. :)

Błędy poprawione, wczoraj nie miałem już siły.

Dzięki za wizytę!

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Dobry tekst wywołujący uśmiech w paru miejscach :) Rzekłbym, że niekiedy mocno życiowy :) Diabeł i peunta bardzo mi przypadły do gustu :)

Won't somebody tell me, answer if you can; I want someone to tell me, what is the soul of a man?

No tak, takie buty … a ja myślałem że wena to taka pani co przychodzi i inspiruje, a tu robot, znaczy android przylatuje. Końcówka zabawna, ale i zaskakująca. Osobiście wyobrażałem sobie jakieś koszmarki w stylu matriksa. A Pan Autor niech nie narzeka. Codziennie, w całym kraju, tysiące polonistek jakoś daje rade.

@NoWhereMan:

Dzięki, bardzo się cieszę. :)

@Strafer:

Oczywiście, że daje. I chwała im za to! Ale też czasami sobie ponarzeka. Przynajmniej czasami.

A Pan Autor, niech ma za swoje wygodnictwo. Niech mu nie popłaca. :)

Dzięki!

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Dobrze mi się czytało. Ciekawy pomysł. I podoba mi się wierszyk o Grochówku… Pozdrawiam :)

Tak myślałem, że wierszyk chwyci… :)

Dzięki za odwiedziny!

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

czteropak tura

Jest takie piwo jak tur? Mnie się ta nazwa kojarzy raczej z innego rodzaju trunkiem, stąd lekka konsternacja… Chociaż jakiś czas temu odkryłem, że ktoś wytwarza obecnie podróbę podróby wina marki wino (o nazwie Nino, ale w zasadzie wygląda jak tradycyjne, patykiem pisane) i jest to faktycznie napój na bazie piwa. Więc… Szok, niedowierzanie.

coś, z cichym szumem silników pulsacyjnych wylądowało na mikrobalkonie dwudziestotrzymetrowej

Nieuzasadniony przecinek (chyba że miało być wtrącenie, to wtedy brak drugiego)

jeszcze bardziej złowieszczo niż poprednio

Z wyjątkiem samej puenty, całkiem zresztą sympatycznej, przez jakieś 9k znaków miałem deja vu. Jakbym już tu czytał, widział, komentował… W jakiejś 1/3 tekstu sprawdziłem, czy nie czytam aby jakiegoś tekstu sprzed roku… No, to chyba po prostu mocno wyeksploatowana tematyka, zużyte twisty, skrzypiące gagi. Sam tekst chyba nawet lepszy, niż te poprzednie, sympatycznie napisany, technicznie prawie bez zarzutu (choć czytałem po poprawkach ;) ). No tylko właśnie… mało oryginalny. Okay, postać DIABELa trochę… ale on już tyle form miał, że kolejna nie robi już różnicy.

No cóż, w tekście coś jest, albo tego nie ma.

Przy okazji – ten przecinek przed albo też zbędny.

Jest takie piwo jak tur? – Zdziwiłbym się (w dobie self-kraftowanych, koneserskich pomyj na bazie zeszłorocznych skarpetek z delikatną nutką prażonych migdałów) jakby nie było (jest, wygooglałem).

A tak poważnie, to nazwę wyssałem z palca, chcąc uniknąć skojarzeń z innym, komercyjnym produktem noszącym nazwę handlową po dumnym przedstawicielu narodowej rogacizny. Także, nie przywiązywałbym do tego zbytniej wagi, bo bohater mógłby równie dobrze pić borsuki, kotki, chrząszcze czy wiewiórki. :)

A co do oryginalności… To masz racje, chłopie! Nie twierdzę, że to jakieś epokowe dzieło. Nasmarowałem to w dwie godziny, znużony do pewnego stopnia całą serią artykułów “pisarskich” jakich doświadczyłem tamtego ranka. Musiałem jakoś odreagować, sorry. :)

Całe szczęście nie wyszło całkowicie beznadziejnie, przynajmniej jeszcze nikomu oczy nie krwawiły. I nawet pośmiać się można. Dla mnie git. :)

Dzięki za obszerny komentarz!

Pozdrówka!

Edit: Właśnie zauważyłem, że Jose też miała kiedyś podobny tekst. Coż, moja wina… :(

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Czytając początek doznałam deja vu – już to czytałam. A jednak nie. To był tylko tekst podobny na samym początku. To pokazuje, jak bardzo podobnie potrafią myśleć różne osoby i jak łatwo mogą wpaść na prawie taki sam pomysł. 

Zaintrygowała mnie kwestia “sprzedaży” umysłu (zamiast tradycyjnej duszy ;)). Gdy dotarłam do końca, uśmiechnęłam się szeroko. Pięknie to wymyśliłeś. Za tę końcówkę należy się klapsik. 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

Faktycznie trochę dziwnie z tym deja vu wyszło, bo podobny tekścik nawet ktoś ostatnio podbijał komentarzem. Ba! Nawet sam go kiedyś komentowałem, ale zapomniałem o tym. Serio, na śmierć! Całe szczęście podobieństwo dotyczy ledwie początku, bo później historie toczą się innymi torami.

To bardzo, bardzo przyjemny klapsik. :)

Dziękuję. :)

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Nie mogłem oderwać się od tekstu! Omal nie spóźniłem się na tramwaj! :)

Kurczaki, to jeszcze bym narozrabiał. :)

Dzięki za wizytę, mireksonie!

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Fajne :)

Przynoszę radość :)

Dzięki. ;)

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Kilka sugestii z mojej strony. Można się zgodzić lub nie ;)

– Wolałem to usłyszeć od ciebie. I co? – dopytywał się zniecierpliwiony Pan Autor. Spędził nad słowami na wydruku połowę zeszłego popołudnia, i wiedział, że to jest to.

– brzmi dziwnie… Wydaje mi się logiczne, że chodzi o tekst i chyba nie trzeba specjalnie zaznaczać, że to te słowa na tym wydruku ;)

Musi być. Raty kredytu, niczym widmo unosiły się nad jego głową, a tych kilka kartek niedbale trzymanych przez dłonie tego grubego kapitalisty, w końcu odpędzi je na dobre.

– stylistycznie nie bardzo, no chyba, że koniecznie chciałeś zaznaczyć, że to w dłoniach trzyma, a nie w zębach ;)

Zaległości w banku znikną jak duch po egzorcyzmie.

­– zdaje się, że powinna być liczba mnoga. Jak „Egzorcyzmy Emilli Rose” itp.

– Słuchaj misiu kolorowy, będę szczery. – Pan Wydawca wstał od biurka z energią o jaką nie mógłby być podejrzewany człowiek jego postury i ruszył na spacer po gabinecie z kartkami w ręku. – Nie bardzo jest popyt na wierszowane erotyki w klimacie urban fantasy. Na przykład to… – I przeczytał z kartek całkowicie nie lektorskim głosem:

– nie wiem skąd ta potrzeba wskazywania tego tekstu, tych kartek, że rękami… Dla mnie niepotrzebne dodatki, bez których znaczenie sceny się nie zmienia. Nie trzeba pisać, że ktoś stoi na nogach obutych w lakierki, jeżeli chce się jedynie wspomnieć, że ktoś nie leży ;)

– Nie, dobre, dobre… Bardzo oryginalne – zapewnił chyba zbyt pewnie jak na gust autora Pan Wydawca. Przedsiębiorca krążył po gabinecie przeglądając kartki i szukając jakby jakiegoś punktu zaczepienia. Chyba nie znalazł, bo zatrzymał się i zrezygnowany perspektywą pogrążenia marzeń kolegi (+,)wyrzucił z siebie swoje biznesowe obawy.

– zdaje się, że przecinek… i ponownie kartki… papierzyska ;)

– Cześć, co tam? – przywitał się, poddając Panu Autorowi solidną szklanicę wyborowej z sokiem pomarańczowym.

– spodziewałem się whisky, ale tak jest ciekawiej :D

– Co? – bąknął w pierwszym momencie Pan Autor zaskoczony upokarzającą bezczelnością. – Taki z ciebie kolega? A spierdalaj! – syknął z wściekłością i zerwał się z pufa w lamparcie cętki.

– nie zostawiłeś miejsca na moją wyobraźnię, ja podejrzewałem że w tygrysie pasy ;) Moim zdaniem nadmiernie szczegółowy opis szkodzi tekstowi.

W ogóle dużo tutaj opisów. Za dużo. Przez co stają się zbędnym wypełnieniem.

– Spokojnie, przyjacielu. To nie tak. Siadaj. – Gospodarz wstał i łagodnym gestem usadził Pana Autora. Sięgnął po następną kolejkę „Śrubokręta”, wiedząc, że to najlepiej ułaskawi jego nerwowego przyjaciela.

– D.I.A.B.E.L. – zaczął szeptem Pan Literat, jakby konspiracyjnie – to skrót. Cała nazwa brzmi: Diachroniczna Inteligencja Analityczna Badająca Elementy Literackie. – Płynnym gestem wyciągnął skądś kartonik wizytówki – Powinieneś spróbować.

– słowo „wata”, tudzież „wypełniacz”, analogiczne do tego, co daje się do parówek żeby robiło za mięso ;)

– “Ale twist!” – Podekscytowany Pan Pisarz pędził autobusem do domu. Z niecierpliwością ściskał kartonik w kieszeni czarnego prochowca przekonany o właściwości podjętej decyzji. Wypadł na przedostatnim przystanku pętli niczym bomba i popędził do domu. Za dwie dychy pożyczone od Pana Literata kupił w monopolowym pod blokiem czteropak tura i ruskie fajki spod lady, wbiegł po schodach na jedenaste piętro (bo winda oczywiście nie działała), zadyszany wpadł do mieszkania i zatrzasnął zamki.

– zdyszany?

–zatrzasną drzwi/zasunął rygle/przekręcił klucz w zamku…

Otworzył na oścież drzwi balkonowe, usiadł w wytartym fotelu po dziadku (+,) wyciągając przestarzałego samsunga z lombardu i bez wahania wystukał numer z wizytówki. Po trzech sygnałach odrzuciło połączenie.

– co odrzuciło połączenie?

Nie rości sobie praw autorskich (+,)czy jakichkolwiek wynagrodzeń…

– chyba…

– Maszyna długo recytowała punkty umowy, a Pan Autor, jako stuprocentowy humanista nie słuchał zafascynowany perspektywą.

– perspektywą czego?

Po pamiętnym tête-à-tête z diabłem na bielańskim osiedlu nagrody, nominacje, ekranizacje i „gry–zacje” na podstawie twórczości Pana Autora sypały się niczym produkty spożywcze z rogu Amaltei.

– coś z szykiem nie tak, albo brakuje przecinka…

Tytuł: Cena Krwi.

 

„Gerad wciagnał obdydwa bastardzkie miecze i stanal naprzeciko potwoera. Bestia pluja jadem i slininą a tłuszcz na trubunach areny wrzaał znieperpliowscia domogajac się świeżej krwi. „nie dostaniecie mnie dziś” pomyślał głębko zamyslony i wykonując salto ryszył błyskawicznie do gwałtownego ataku…”

– i tutaj tekst bym urwał :)

Zalth docenia humor, chociaż za takim nie przepadam.

– Co? W tym kraju tylko tak można osiągnąć sukces pisząc książki ;)

Tekst lekki i raczej bez ochów i achów z mojej strony, bo wpisuje się w typowy schemat („coś, za coś”), ale jako ćwiczenie literackie prezentuje się dobrze.

Pozdrawiam :)

Łojeju! :)

Że też Ci się chciało Blacktomie, taką szczegółową analizę popełnić. Doceniam włożony wysiłek. Szacun! :)

Nad uwagami (już widzę, że w większości słusznymi) pochylę się w chwili wolnego czasu.

…ale jako ćwiczenie literackie prezentuje się dobrze. – Chyba nie bardzo (wg. mnie), bo trochę uwag było. :)

Dobrze, że przynajmniej lekko się czytało. :)

Dzięki i pozdrawiam!

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

No problem :)

Mam dzisiaj słabszy dzień i postanowiłem coś dobrego zrobić dla świata ;)

Zaległości w banku znikną jak duch po egzorcyzmie.

– zdaje się, że powinna być liczba mnoga. Jak „Egzorcyzmy Emilli Rose” itp.

Dlaczego? Emily Rose mogła mieć kilka egzorcyzmów, ale przecież duch może zniknąć po jednym? 

Tak z ciekawości pytam tylko.

Przynoszę radość :)

Szaleństwo ale sympatyczne. Podeślesz może mi na priwa wizytówkę do tego androida :D

Anet – masz rację :) Egzorcyzm może być jeden, jako jeden obrządek, ale pomyślałem, że to zawsze wykorzystywane jest w zestawie z innymi obrządkami, które się uzupełniają. Jak pasta trzy w jednym ;)

Edit:

Dobra poczytałem i zupełnie nie mam racji. Egzorcyzm jest jeden. To już sam w sobie jest zestaw konkretnych czynności :)

Ja się nie upieram ;)

Przynoszę radość :)

Jejeje! W końcu klawiatura!

@MPJ78 – Sorry-memory, ale jak widać na powyższym gdzieś mi wizytówkę wcięło. :P

Dzięki!

@Anet & Blacktom – i wszyscy szczęśliwie wyciągnęli jakąś naukę. Cool! :)

Osobiście, to nie byłem pewien tego egzorcyzmu, ale dziś cały dzień w rozjazdach i nie miałem jak sprawdzić. Reszta uwag jutro.

Pozdro!

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Też się zaciekawiłam :)

Całkiem przyjemne opowiadanko, interesująca wizja.

Momentami miałam wrażenie, że na siłę chcesz tworzyć rozbudowane zdania, co nie zawsze miało pozytywny skutek, ale ogólnie jestem zadowolona z lektury. W sam raz na jeden raz :)

Chaps! Na jeden kąsek. :)

Pochylę się nad tymi zdaniami.

Dzięki. :)

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

Parę błędów, a potem już będzie miło.

No żeby tak już na pierwszym wirażu z przypadkami nie pykło :P: “wysondował ten fakt z przedłużającej się ciszy, lekkim zmrużeniu lewego oka rozmówcy i drugim już papierosie”

wjechał windą do egzaltowanej jaskini śmietanki towarzyskiej – egzaltowaną i jaskinię bym jednak zamienił miejscami

przekonany o właściwości podjętej decyzji – może “trafności”, albo co, właściwość jakoś nie brzmi, przywodzi na myśl raczej “właściwości” jako “parametry”

Możliwe, że, jak niektórzy pisali, można było przyciąć, ale mi to nie przeszkadzało.

Samo opowiadanie łyknąłem gładko, bez popitki i smakowało. Fajny, luźny, ale nie spuszczony z łańcucha tekst z prawidłowo dobraną dawką humoru. Dobre zakończenie – now that’s what I call Hell! Klikałbym jak Kara Mustafa kebaba, ale dopiero pracuję nad uprawnieniami.

"Nie wiem skąd tak wielu psychologów wie, co należy, a czego nie należy robić. Takie zalecenia wynikają z konkretnych systemów wartości, nie z wiedzy. Nauka nie udziela odpowiedzi na pytania, co należy, a czego nie należy robić" - dr Tomasz Witkowski

A wiesz, że wczoraj tu zajrzałem i jakoś mi ta jaskinia zgrzytała? Tylko czasu brak. :(

Dzięki! :)

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\