Zauważcie, iż w każdej następnej części jest coraz więcej przecinków, kropek, pytajników itp.

Myślałem, że w cz.4, uda mi się przynajmniej cudem trafić w odpowiednie miejsca, lecz jak widać bez specjalistycznej literatury się nie obejdzie.

Staram się, lecz widać, że jeszcze za mało :(

Dzięki za wyłapanie z tekstu „nieczystości”. Co do Arystotelesa – oczywiście, że mogłem nazwać stwórcę talizmanu np. Kaziem z Bździoch. Zależało mi jednak, aby wywołać u czytającego rozbawienie. Niemal każdy zna przynajmniej ze słyszenia Arystotelesa, do tego dołączona historia o jego 40 letniej pracy zakończona fiaskiem.

„ Pieprzę to ! 40 lat poooszłoooo... W dupie to mam ! Talizman, nie posiada żadnych właściwości magicznych i do niczego się nie nadaje ! ! !

W prezencie ofiaruję go memu uczniowi Aidanowi, który również do niczego się nie nadaje, więc będzie do niego idealnie pasował. ”

Talizman jednak świetnie funkcjonuje i Aidan potrafi się nim posługiwać. Teraz zamiast postaci Arystotelasa, zamieńmy ją na przykładowego Kazia z Bździoch.

Kazio zrobił talizman, błogosławił i... nie działa. Nic w tym niezwykłego, wręcz normalne. ( Bo Kaziowi nigdy nic się nie udawało).

Pewne imiona, zwyczaje czy miejsca, gdy tylko się je wymówi, tworzą otoczkę magii i tajemniczości.

Dlatego pojawia się Arystoteles jako Celt, a w rzeczywistości, uważał ich za wcielenie zła i bezwzględnych ludzi.

Opowieść ta jest fantastyką, więc staram się mieszać fakty z moim własnym wyobrażeniem jej miejsca i czasu( chodzi mi również o sabat).

Dzięki jeszcze raz za wskazanie nieścisłości i mam nadzieję, że choć trochę wyjaśniłem znaczenie sławnej postaci. Następna część będzie, kiedy uporam się z interpunkcją, a wierzcie mi, iż to dla mnie czarna magia :) Ave

Dzięki za wyłapanie powtórzeń. Ciężko mi poprawiać coś, co czytałem już dziesiątki razy i chyba nie dostrzegam pewnych błędów. Niestety z interpunkcją nie mam zbyt wiele wspólnego, ponieważ nigdy nie przywiązywałem do niej uwagi. Widzę jednak, że naprawdę muszę się podszkolić. Dzięki i pozdrawiam.