Jestem bardzo wdzięczna za komentarze, szczególnie tobie Joanno, bo sama zapewne nie spojrzałabym na ten tekst z tej strony! Pozdrawiam :)

Na swoją obronę dodam tylko , że to mój pierwszy tekst przelany na papier od 5 lat, czyli od czasu skończenia liceum, kiedy to pisywałam jedynie wypracowania o Borynie i innych Krzyżakach ;)

Rzeczywiście, błędów wszelakiego rodzaju jest sporo...dopiero teraz to widzę:)
Las w krainie Pani Zimy - na początku uroiło mi się, że akcja będzie odbywała się w otoczeniu przypominającym rosyjską tajgę, potem odeszłam od tego pomysłu, ale cień idei najwyraźniej pozostał :)
Tematem przewodnim miało być ukazanie Pani Zimy jako wszechmogącej, a jednocześnie niedojrzałej i samotnej istoty.
Błyszczący kryształek, który zaciekaił Katarzynę i przyczynił się do zagłady Ziemi - przypadkowy potral łączący oba światy.
Co do składu tekstu, masz absolutną rację. Dzięki za uwagi :)
 

Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze :) Mam w zanadrzu "prawdziwe" opowiadanie, zachęcona miłym przyjęciem zaprezentuję je w najbliższym czasie. Czekam na wskazówki i przede wszystkim krytykę, nawet tę niekonstruktywną :) Pozdrawiam!

Dokładnie, to luźny pomysł dotyczący odwiecznego strachu przed śmiercią, tylko ujęty w maksymalnie uproszczony sposób, tutaj - opowiastka o duszach ludzkich. Ciężko się zmierzyć z tym tematem, ja poległam, ale pomysł mi się podoba, więc wrzuciłam :)