Czy ludzie czytają to co sami napiszą? 

@exturio 

"Studiowanie filologii nie podwyższa Cię do rangi znawcy języka." 

W pełnym oderwaniu od meritum sprawy, analizując tylko samo to zdanie logicznie.

Per analogia: Studiowanie medycyny nie czyni Cię lekarzem.

To się chyba nazywa kryzys edukacyjny? W swej naiwności zakładam, że ludzie wybierający się na uczelnie wyższe czynią to z chęci osiągnięcia poziomu specjalisty w owej dziedzinie, którą studiować zechcieli!

Poza tym moje zaproszenie na studia filologiczne nie oznaczają, że takie ukończyłem. 

Kalka językowa lub odbitka językowa – bezpośrednie przetłumaczenie wyrazu lub całego zwrotu z języka obcego na język ojczysty, bez uwzględnienia istniejących ojczystych wyrazów opisujących to samo pojęcie, rzecz.

Nie dopuściłem się świadomie żadnych kalek. 

"nikt nie wybrzydza na "nowinki językowe" w sf Lema, czy dziwaczne konstrukcje w realiźmie magicznym Shultza, za to u niewyrobionego nowicjusza te same zwroty po prostu nie brzmią."

No to się dowiedziałem czegoś nowego. Schultz urodził się pisarzem a gdyby nawet nie, to pewnie zdobył przychylność wydawcy przesyłając rękopis Ogniem i mieczem tom VIII. Zapraszam do zapoznania się z biografią Brunona Schultza. Lema także, bo to karygodne umniejszać ich męczenne próby prezentacji własnej twórczości.

Zabawa w pisanie nie polega na kopiowaniu, nawet przyjemnej grafomanii Sapkowskiego, poprzez pakowanie w nią innego splotu wydarzeń! 

Ochłońmy wszyscy. Ja też.

Nie! Nie uważam by tekst, który tu zamieściłem wart był walki o życie a nawet do pierwszej krwi! To był tylko mój prywatny i swobodny wykwit wyobraźni w kontekście ACTA i innych inwigilacyjnych zabaw służb specjalnych.

Zabawa skończyła się koszmarnie. Nie dość, że poczułem się jakbym wrócił do piaskownicy, to jeszcze wszystkie dzieci sypią piachem w oczy nowemu koledze, który przyniósł łopatkę... Bo jest o jedną za wiele.

Prowokacja?

Przeczytaj sposób prezentowania informacji zwrotnych i zadaj jeszcze raz pytanie: po co się spinać? 

Czy ktoś powiedział, że pierścieniowa budowa jest za mało pierścieniowa? Czy padło jakiekolwiek stwierdzenie pozytywne? Może temu tekstowi się to obiektywnie nie należy, przyznaję. Obiektywnie. Realtywnie natomiast to opublikowanej tu literatury można zauważyć tu pewne kwestie.

Zaczynam pojmować ideę tej strony. Choć to co zaczynam dostrzegać smuci mnie bardzo. Nie chodzi o to, by zasiąść i przeczytać może nie aż tak dobre opowiadanie ale za to pisane z serca i nie pod klienta. Tu gra się toczy i niespełnione aspiracje gdzie indziej nie publikowanych autorów. Stąd już krok do zawiści.

Po prostu zmykam i więcej tu pisać nie będę.

@ Mauea

Bardzo ważny błąd!

Przepraszam za skrót myślowy "robi akapity", powinno być "zaznacza początek akapitu".

Wcięcie natomiast to nie są akapity a działanie typograficzne, najcześciej stosowane do wyróżnienia akapitów. Akapity można robić na wiele sposobów, na przkład, jak sama poradziałaś - opuszczając jedną linię.

@Mauea

Twój ostatni komentarz jest bezcenny. Ukazuje przestrzeń dyskusji.

A za literówkę oczywiście przepraszam! 

Ogólnie proponuję "dila"!

Ja popracuję nad interpunkcją a Wy nad czytamiem zdań wielokrotnie złożonych.

Norma 3 - 5 słów w zdaniu została wprowadzona przez redaktorów naczelnych z tabloidów. My chyba bawimy się literaturą i długość zdania ma zależeć od rytmu, który autor sobie zaplanował. Co jest możliwe tylko dla osób, które zapanują nas swoim ADHD :)

@ Mauea - Bardzo dziękuję za informację. Spróbuję tymi dwoma entarami.

@Virginia czuł delikatny przeciąg sączącej się adrenaliny - przeciąg adrenaliny? podobnie jak niemożliwe jest przepojenie powietrza rudością.

"[…] W tym nagłym przepojeniu powietrza rudością było coś z zapowiedzi katastrofy, tak to przyjąłem, lecz nikt nie zwrócił na ową zmianę najmniejszej uwagi i nie umiałbym nawet powiedzieć, kiedy ustąpiła […].". Stanisław Lem, Powrót z gwiazd, s. 12 WL Kraków-Wrocław 1985

jak coś może być nieco owalne? - nieco oznacza, że jest nie całkiem np. owalne.

Dla przykładu: Antydesma wawrzynolistna - wikipedia "Owoce Kuliste lub nieco owalne, początkowo białe, później czerwone, błękitnofioletowe i w końcu czarne.(…)"

- Siadaj – powiedział lekko inspektor, samemu przysiadając, wbrew procedurze, na najbliższym narożniku ciężkiego, dębowego biurka. Obstawa nie tyle pomogła mu usiąść, co wsadziła go w krzesło, najwygodniejsze na jakim siedział od ostatnich paru godzin. - komu pomogła usiąść obstawa, nadinspektorowi, czy bohaterowi?

Odpowiadam:

Bohaterowi. Inspektor siedział. Pewne opisywane sytuacje wynikają nie tylko z samego oderwanego zdania ale z szerszej konstrukcji sytuacji.

wypalił szelmowsko prosto w twarz Hussa - wypalił szelmowsko?

Tu: wypalić jako powiedzieć, rzucić nagłą kwestię, wypowiedź;

w sposób szelmowski, świadczący o czyjejś skłonności do żartów lub figli.

wycedził w mającym wzbudzać niepokój tonie – ton głosu może być jakiś, np. niepokojący, można coś usłyszeć w tonie czyjegoś głosu, np. coś niepokojącego, coś może być w złym lub dobrym tonie, ale wtedy nie chodzi o sygnały dźwiękowe wydawane przez człowieka, np. w dobrym tonie jest nie spóźniać się na przyjęcia.

Z zakresu komunikacji:

Wywieranie wpływu odbywa się na wielu płaszczyznach komunikacji, w tym w komunikacji niewerbalnej. "[…] Dzieci szybko się uczą, że najlepszą wskazówką do działania jest ton i natężenie głodu rodzica. […]" Dale G. Leathers, Komunikacja niewerbalna: zasady i zastosowania, PWN Warszawa 2007, s.20 - 21

Ton głosu możemy świadomie dobierać w celu wzmocnienia wydawanego nim (tonem) polecenia lub wzbudzenia stanu emocjonalnego.

Normalnie boję się czytać dalej.

Nie obawiaj się, przeciwnie! Czytaj jeszcze więcej i to nie takich naturszczyków jak ja ale Shultza, Lema, Kinga, Myśliwskiego, Kereta. Czytaj coraz trudniejszą literaturę bo alternatywą jest grafomania. To trochę jak z malarstwem, kiedyś realizm był sztuką dziś do tego służy fotografia a nad dziełami Marka Rothko trzeba się trochę nasiedzieć :).

Kropki wezmę sobie do serca, aczkolwiek zdaje się, że to zależy też od sposobu edycji.

Ręka - dystalna część kończyny górnej naczelnych składająca się z trzech, licząc od części proksymalnej, odcinków[1]: nadgarstek (carpus) śródręcze (metacarpus) palce (digiti).

Proszę sprawdzić choćby wiki :) PS. Kajdanki składają się także z łańcucha, który umożliwia trzymanie się za śródręcze. 

Moja interpunkcja nie była sprawdzana przez drugą osobę a należy przyjąć taki sposób działania przy poważnych publikacjach. Tu jednak ma to być przyjemnością. Proponuję byście zaczęli czerpać z tego (pisania) radość, a nie satysfakcję z poszukiwań dziury w całym. Jeśli chcecie wnieść jakąś krytykę, to bardzo dziękuję i proszę bo będzie ona bardzo pomocna dla tego hobby. Proszę równocześnie o nie pisanie-co-mi-ślina-na-język-przyniesie.

Więcej się nie tłumaczę a zapraszam na studia filologiczne dla przyjemności.

Uprzejmie proszę o podpowiedź: jak się robi akapity? (entery są usuwane, podobnie spacje a tabulator oczywiście nie działa).
Dziękuję i wybaczcie kropkę po pierwszym akapicie (rozwiązanie prowizoryczne). 

Opublikowany tu fragment opowiadania zostanie uzupełniony możliwie niedługo. Proszę o wstrzymanie się z ocenami do czasu publikacji pełnego tekstu!

Równocześnie czekam na ewentualne komentarze mogące ułatwić dopracowanie pewnych szczegółów.