Piszę opowiadania: z reguły takie, które dzieją się w jednym z wykreowanych przeze mnie światów. Światy te są fantastyczne tylko z nazwy, bo zbyt fantastycznie w nich nie jest, ale nie jest też źle – jak to w świecie.

Piszę sobie i czasami ilustruje to w postaci rysunków/animacji:) 

Miłego dnia!

Pornopisarzyna od siedmiu boleści, która robi wszystko źle.

Test to taka magiczna skrzynka, w której  można schować swoje emocje, by się z nich oczyścić. 

Przygoda z opowiadaniami sięga roku 2005, kiedy to zaczęłam pisać opowiadania stricte związane z anime Shaman King. Później pisałam opowiadania głównie fantasy praktycznie do roku 2011. Moje opowiadania odeszły na dalszy plan, gdyż pisałam artykuły popularnonaukowe na licznych portalach oraz w gazetach. 

Chciałabym wrócić do fantastyki, gdyż to ono ukształtowało moją osobowość. Chciałabym wrócić, do tego, co kiedyś było dla mnie ważne. Do swojego świata, który sama kreuję. 

Czas na powrót.

Początkująca w pisaniu i publikacji

Agnieszka Marciniak urodziła się  w Pleszewie 1 czerwca 1981 roku, ale po pięciu latach przeprowadziła się do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie mieszka z mniejszymi lub większymi przerwami do teraz.

4 lata spędziła w Irlandii (2006-2010), gdzie pracowała w fabryce produkującej komponenty medyczne.

Skończyła studia na kierunku filologia polska oraz edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem oraz zespołem Aspergera.

Jest mamą dwójki nastolatków.

Nad porządki w swoim domu przedkłada spotkania i rozmowy z najbliższymi oraz czytanie książek, a także podróże te bliższe i dalsze.

Pisze: powieści, opowiadania społeczno – obyczajowe oraz  powieści fantastycznonaukowe i prowadzi dziennik ,,Diariusz pandemiczny”, które nie zostały do tej pory opublikowane, tworzy wiersze oraz mikrosztuki.

     Debiut ,,Zielone Pole(n)” (dostępny na Ridero) opowiada historię o dwudziestoparoletnich emigrantach. Młodzi ludzie pozostawili swoją ojczyznę i udali się za morza i lądy w poszukiwaniu lepszego życia. Jednak za ustabilizowaniem sytuacji materialnej, nie zawsze idą pozytywne zmiany w psychice. Każdy z nas powinien nad sobą pracować, a jak życie wymyka mu się spod kontroli, to może skorzystać z rady specjalisty. Powieść o prawdziwej miłości i przyjaźni.

     Druga powieść ,,Blue Light” jest utrzymana w gatunku fantastyki naukowej i jej głównymi bohaterami są dwaj mężczyźni. Mamy tu wątek mesjanistyczny i katastroficzny, podróże międzygalaktyczne i zwiedzanie różnych ciekawych planet, wielką miłość i upadek cywilizacji oraz problemy ze zdrowiem psychicznym po traumatycznych zajściach.

,,Purpurowe lata” to trzecia książka. Pierwotny zamysł był taki, aby ta pozycja była przeznaczona dla dorastającej młodzieży, ale dorośli odkryją też w niej coś dla siebie. Opowiada o losach nastolatków żyjących w połowie lat dziewięćdziesiątych minionego wieku. Obecnie, w realnym świecie, hipotetyczne dzieci książkowych bohaterów stają się nastolatkami. Historia traktuje o zagubieniu i poszukiwaniu siebie, mamy tu wielką miłość, wyrozumiałych dorosłych, którzy pomagają, a nie krytykują i grono prawdziwych przyjaciół.

     Wszystkie przygody głównej bohaterki są typowe dla wieku dorastania: bunt, podróże, przynależność do subkultury młodzieżowej ze względu na gusta muzyczne, pierwsza miłość, koncerty, spotkania ze znajomymi, poszukiwania duchowe, picie alkoholu i palenie fajek, THC, opresyjna szkoła ze znienawidzonymi nauczycielami…

     Droga młodzieży, wasi rodzice żyli podobnie do was, mieli bardzo zbliżone pragnienia i marzenia, tylko dostęp do innej technologii, zamiast Internetu były kasety magnetofonowe i płyty CD, kasety video i zwyczajne telefony analogowe, a nie smartfony.

     Drodzy dorośli, może czytając tę książkę odnajdziecie siebie sprzed lat? Może przypomnicie sobie, jak to było, zamiast cały czas moralizować i pouczać swoje latorośle?

,,Tesla” pochodzi z powieści ,,Blue Light” i może być traktowane, jako osobne opowiadanie.