Recenzja ,,Wyjścia z cienia'' Janusza A. Zajdla

Byłem akurat w księgarni, by nabyć świeży numer Nowej Fantastyki. Muszę przyznać, że nie planowałem kupna żadnej książki. Jednak jedna przyciągnęła mą uwagę, z powodu nazwiska autora. Niejednokrotnie czytałem wcześniej książki i opowiadania nagrodzone ,,Zajdlem''. Tak więc pomyślałem, że dla fana fantastyki grzechem jest nie przeczytać żadnego dzieła tego autora.

,,Wyjście z cienia'' Janusza A. Zajdla było cieniutkie. (niespełna 200 stron, włącznie z dodatkami) Przeczytawszy opis z tyłu książki nie zastanawiałem się ani chwili i, nie bacząc na cenę, kupiłem ją. I nie żałuję.

Po przejrzeniu fantastyki wziąłem się do lektury ,,Wyjścia z cienia''. Jednego wieczora, zapoznałem się ze światem, w którym normą jest podział globu na jednostki administracyjne, będące kwadratami. Przy czym mieszkańcy jednego kwadratu, by wybyć za granicę, muszą się starać jak za komuny. Warto napomnieć, że przejść granicznych strzegą przyjaciele ludzi – przybysze z Proximy Centauri. Jeśli chce się zbiec poza kwadrat, trzeba liczyć się z bliskim spotkaniem z laserem. Kosmici, używający do przemieszczania się trzech rodzajów małych pojazdów, latają po ulicach i wszystko im wolno. Dla wielkich toranów i pulw wielkości samochodu wstrzymuje się ruch, a małe kapsy mogą cię bezkarnie przeszukać i, jeśli posiadasz coś, co im się spodoba, możesz się z tym pożegnać. Zabrania się gry w rugby, jedzenia jaj i palenia papierosów, po przedmioty te podobne są do tych właśnie środków transportu a la Proxima. Co dziwniejsze, kosmici nie wychodzą poza nie i żaden człowiek jeszcze nigdy ich nie widział.

Najlepszy w tym wszystkim jest fakt, że ludziom nikt nie każe tak robić. Nie są oni więźniami Proksów, ale cenią sobie ich rady. Aż za bardzo.

Kilkunastoletni Tim Warnel nie wyobraża sobie świata bez kontroli Proksów. Do głowy mu nie przyszło, że można by się jakiemuś sprzeciwić. Tak więc jakież jest jego zdziwienie, gdy zauważa, że wszyscy w jego otoczeniu zaczynają mówić na ich temat dziwne rzeczy, niezgodne z tymi, których uczył się na historii. Krótko mówiąc: zaczynają spiskować.

Niemal cała rodzina Warnelów współpracuje z pewną organizacją. Gdy młody Tim zostaje wtajemniczony, okazuje się, że organizacja ta jest potężniejsza, niż początkowo przypuszczał.

Na lekcjach historii uczy się, że kilkadziesiąt lat temu obca rasa Elgomajów zaatakowała ziemię tysiącami bomb. Ludzkość nie przetrwałaby, gdyby nie pomoc przybyszów z Proximy Centauri. Ale czy tak było naprawdę?

Tim dowiaduje się o Proksach kilku ciekawych rzeczy. Sam pomaga w zdobywaniu informacji. Zauważa, że coś z tym światem jest nie tak i musi zadać sobie pytanie: ,,Czy ludzkość przypadkiem nie wpadła w sidła psychologicznej pułapki?'' A, w końcu: ,,Jak wyprosić gości?''

Książka spodoba się fanom wyszukanego stylu i historii zmuszających do refleksji. Jednak szukających mało skomplikowanych, acz ciekawych książek też powinna zadowolić.

Tak więc, polecam.

Ciekawostka:

Ostatnio czytałem ,,Czarny Horyzont'' Tomasza Kołodziejczaka. Wspominają tam o ,,Wyjściu z cienia'':

Starokatoliccy uważali wręcz, że wszystkie wydarzenia, których doświadczył świat, były konsekwencją spisku elfów, że one same nasłały na Ziemię barlogi, by potem – jako wybawiciele – zawładnąć Europą. ,,Bratnia pomoc – znamy to!'', mówiły ich plakaty i ulotki nielegalnie dystrybuowane w mieście. Wielką popularnością cieszyło się wznowienie powieści ,,Wyjście z cienia'' dwudziestowiecznego pisarza Janusza Zajdla.

Tytuł: Wyjście z cienia

Autor: Janusz A. Zajdel

Wydawnictwo: superNOWA

Cena: 23zł

Ilość stron: 188 (włącznie z dodatkami)

Rok wydania: 2007

Okładka: Miękka

Dodatki: Posłowie Marka Oramusa