Być może to prawda. Nie ma idealnego układu, który by weryfikował co dobre a co złe.
Tak samo można powiedzieć o fantastyce zagranicznej.
 Dopiero po upływie dłuższego czasu okazuje się, że twórczość danego autora jest wartościowa /a przecież musi kiedyś zacząć i wystawiać swoje dzieła/.
Myślę, że tworzyć dzieła /nawet te słabe/, wystawiać je, podawać krytce /nawet tej pobieżnej/, po to aby autor się rozwijał i miał szansę dojrzeć /do poziomu zagranicznego/

Szczegółowe obrazowanie sytuacji w jakiej znajduje sie bohater powoduje, że topornie się czyta. Pozatym podawanie tylu szczegółów, z których nic nie wynika jest mało ciekawe.