komentarze: 3, w dziale opowiadań: 1, opowiadania: 1

@malakh: Dziękuję za odpowiedź. Żeby było jasne: nie chodzi mi o czepianie się, po prostu rzucają mi się w oczy takie rzeczy.

@Fasoletti: To może trochę rozwinę to jak odebrałem "Soplicę". Tytuł opowiadania od razu nastawił mnie na coś z dużą dozą szaleństwa, tu się nie zawiodłem. Początkowe akapity trochę mnie rozśmieszyły, akcja na cmentarzu skojarzyła mi się nie wiedzieć czemu z początkową sceną "Martwicy mózgu", chyba przez tą nagłą eksplozję brutalności. Było czuć, że to wszystko dla jaj.Potem scena z Soplicą i Jezusem: tu trochę mniej mi się podobało, odniosłem wrażenie że Autor specjalnie chciał być taki postmodernistyczny (czy to słowo dzisiaj jeszcze cokolwiek znaczy?), że myślał że takie przedstawienie jednych obrazi a innych rozśmieszy, tymczasem po prostu było niezbyt mądre. Być może lepiej by to wyszło, gdyby Autor bardziej oparł się na wiedzy o Jezusie wykładanej przez Kościół Katolicki (namieszał trochę z Trójcą Świętą). W każdym razie mnie jako Katolika to nie ruszyło. W pewnym momencie nawet pomyślałem, że Autor w ten sposób specjalnie chciał się przypodobać czytelnikom (wiadomo, wyśmiewanie Kościoła, jakie by nie było, jest "cool"). Dodam, że piszę to bez jakiejkolwiek znajomości innych tekstów Autora, a widzę że napłodził ich sporo. Dalej: scena z nauczycielką. Tu pomyślałem że faktycznie, to ma sens, że demon najpierw dobrał się do fantazji "nosiciela", choć brakowało mi tu jakiegoś dalszego wykorzystania postaci nauczycielki (nie pamiętam niestety czy przeżyła). Potem scena z menelem Edkiem (chyba że imię było inne). To w ogóle mi się nie podobało, bo o ile jego historia opisana była fajnie, o tyle ciągle nie wiem po co. Żeby wyszło dłuższe? Cała dalsza akcja już mnie nie bawiła tak jak początek. Nie podobał mi się styl wypowiedzi Jezusa, ale fajne było jego logiczne myślenie (to jak przyniósł Soplicy strzelbę). Nawiązanie do Jacka Soplicy z twarzą Bogusława Lindy było trochę "z dupy", ale w sumie sprawdziło się jako element humorystyczny. Podsumowując: wygląda jakby miało być obrazoburczo, brutalnie i śmiesznie, wyszło obojętnie i śmiesznie, choć pewnie tak naprawdę miało być po prostu śmiesznie (co się udało, choć jak zwykle nie każdego rozbawi).