Wszycy daliście mi do myślenia, za co serdecznie dziękuję. Widzę, że zabrałam się do tego tekstu od dupy strony – skupiłam się na sytuacji (zaraza, transakcja, utrata wiary, potępienie), a nie na bohaterze. No i skutek jest schematyczny i przewidywalny, fakt. Wychodzi na to, że opowiadanie trzeba by było solidnie przepisać.

Seeker, świetny pomysł, kurczę, nie pomyślałam o tym!

W takim razie jeszcze sporo przede mną, niestety. Syf, czy mógłbyś powiedzieć, co konkretnie masz na myśli, mówiąc o pogłębieniu postaci? Bo mnie się wydawało, że wszystko jest – facet, który (choć w zasadzie wierzący) wybrał Kościół jako drogę do kariery, dopóki nie przytrafiła mu się miłość (tak, jak innym przytrafia się wypadek samochodowy albo atak serca), która wywróciła jego świat do góry nogami i zmusiła go do rezygnacji ze wszystkiego, w co wierzył. 

Witam Rozszyfrowałam, jak zrobić odstępy (teraz już wiem, że enterem :-) i wprowadziłam poprawki. Część brakujących spacji to był efekt wklejenia tekstu prosto z Libre Office – tam miały być po prostu akapity. I oczywiście TĘ, nie TĄ – to paskudztwo mnie prześladuje. Zmutowani szczurzoludzie w średniowieczu – w tym momencie zaczęłam się śmiać. Pomysł ciekawy, ale nie o to mi chodziło, więc usunęłam ten fragment. Wprowadziłam też inne poprawki zgodnie z sugestiami Seekera – bardzo dziękuję za tak wnikliwe czytanie tekstu i pomoc w jego ulepszeniu. Co do pomysłu – kiedy na niego wpadłam, wydawał mi się wręcz szczytem niesamowitości, no ale fakt, nie grzeszy oryginalnością.