komentarze: 1, w dziale opowiadań: 1, opowiadania: 1

Opowiadanie wciągające. Miałam nadzieję, że będziesz miał inny pomysł, niż uśmiercenie wszystkich, ale i tak z zainteresowaniem doczytałam do końca.

To co mi przeszkadzało w czytaniu, to były przydługie zdania. Już pierwsze jest długie i zagmatwane: “Ostatni ludzki statek w układzie Bernela, który ostał się po czystce, dryfował bezwładnie przez kosmiczną pustkę, zmierzając nieuchronnie na spotkanie z czarną dziurą i śmiercią.” W sumie nie wiadomo, czy to ostatni ludzie w układzie Bernela, czy czystce ulegał układ Bernela, czy ludzkie statki, czy też wszystkie statki, a może nawet ludzie? Choć dalej długość zdań jest uzasadniona, bo wprowadza atmosferę powolnego wchodzenia w czarną dziurę.

Poza tym jest kilka nielogiczności, jak np. zdanie narratora: “W takim razie, dlaczego statek Fuchsa i cała załoga wciąż żyła?”, skoro prawie wszyscy już nie żyli, a kilka akapitów wcześniej zastrzelił się Yurg?

Jest też kilka fragmentów, które są powtórzeniami, które być może mają na celu wprowadzenie elementu humorystycznego, jak np. “Kelsior pracował jako ogrodnik” – “Wiedział to, bo był ogrodnikiem.”, a dalej jest ostatnim botanikiem; albo nietypowe połączenia, jak np. dystrybucja kalorii. Jeśli to było celowe, to ok, ale to od razu rzuciło się w oczy i nie byłam pewna jak to odebrać.

Przeczytałam wcześniejsze komentarze i jestem pod wrażeniem ich wnikliwości. Ja zwróciłam uwagę tylko na to, co mi po prostu “zgrzytało”.

Pozdrawiam i czekam na kolejne opowiadania.