Wszystko i nic ;)

komentarze: 4, w dziale opowiadań: 4, opowiadania: 2

Podziwiam. Naprawdę. Czytało mi się bardzo szybko, a bohater, mimo iż nie przyciąga od razu do siebie i nie wzbudza jakiejś wielkiej sympatii (przynajmniej u mnie), to jednak ma w sobie coś takiego co sprawia, że obserwuje się jego narrację z ciekawością. Chyba, a nawet na pewno, jest to prosty język, krótkie obrazowe zdania i treściwe opisy. Nie wiemy co się stanie dalej i bohater tego też nie wie.

Końcówka mnie zaskoczyła. Wprawiła w mętlik. I wzbudziła sprzeczne emocje. Tak z kryminologicznego punktu widzenia można byłoby bohaterkę nazwać masowym zabójcą. A mnie ten motyw kupi zawsze. :D

Jedyne czego mi brakowało, to wspomnienie może w paru zdaniach jeszcze bardziej o otoczeniu. Niby wiedziałam, że to Warszawa i narrator zdradził nam, gdzie przebywa, występowały krótkie opisowe zdania (dostrzegam ich zalety), ale czegoś mi tu jeszcze brakowało.

Tak na koniec – graty. :D