Farsa A.D.2012

-Witaj ziemianinie! – zaskrzeczał stojący najbliżej.

– Ci ziemianie to naprawdę idioci.

Ziemianin z dużej literki, raczej nie chodziło Ci o przedstawiciela ziemiaństwa, prawda?

Coż...zaczyna się. Od jakiegoś czasu zastanawiałem się, kiedy zaczną pojawiać się teksty o końcu świata. Nareszcie coś się ruszyło:). Dobrze napisane, idzie się przez opowiadania jak burza.

Pozdrawiam

Mastiff

Ech... ledwo człowiek zęby zdąży umyć, a już jego beletrystyczny debiut zostaje skomentowany.

Dziękuję za wytknięcie błędów. Poprawione.

Ech... ledwo człowiek zęby zdąży umyć, a już jego beletrystyczny debiut zostaje skomentowany.

Ganisz, Autorze drogi, czy zachwalasz?

Mastiff

Byłbym jeszcze większym głupcem, niż jestem, gdybym ganił jakikolwiek konstruktywny komentarz do swojej pracy, a już zwłaszcza taki, który odbieram jako pozytywny.

Wybacz, że moja odpowiedź była na tyle niejednoznaczna, iż można było ją zinterpretować w tak opatrzny sposób. Chciałem wyrazić jedynie zadziwienie możliwościami Internetu.

Pozdrawiam

(...)  opatrzny sposób.  ---> a nie przypadkiem: opaczny?  

Jestem tu po raz drugi i nadal nie potrafię sprecyzować zdania o Twoim opowiadanku. Wydaje mi się równie udane, co niedopracowane. Tak, jak gdybyś nie mógł się zdecydować, jakim posługujesz się językiem, potocznym czy literackim. W pierwszoosobowej narracji język potoczny jest akceptowalny, ale wtedy lekko zgrzyta "przemierzanie" ulic czy "środek transportu". Sam temat szorta jest, jak sam zapewne wiesz, oklepany, i będzie jeszcze sto razy oklepywany przez innych --- ale ratuje Ciebie trochę ironiczny sposób przedstawienia z pozycji osoby lekceważącej podobne przepowiednie. Remis? Chyba tak.  

Potrenuj umiejętności językowe. Trafiają się błędy interpunkcyjne. Ale ogólnie nie jest źle --- na tle innych debiutów strefa dolna bo dolna, ale stanów średnich.

Da się przeczytać, choć nie moja tematyka. Bohater jest nieco niewiarygodny psychologicznie - statek ląduje, kosmici wychodzą, a ten, widząc, że są uzbrojeni, rzuca się na nich? Ja bym się zestrachał prędzej. Technika zapisywania dialogów kuleje - poczytaj w Hyde Parku o zapisie dialogów. Jest ironia, jest sarkazm, jest dobrze, ale może być lepiej :)

Sprawdzian nie długo  - niedługo

- Zgłupieli! – pomyślałem sobie - myśli zapisujemy kursywą

 

 

 

Błędy w tekście poprawione. Dziękuję za ich wskazanie

"(...) opatrzny sposób. ---> a nie przypadkiem: opaczny? " Oczywiście moje "niedopaczenie" :)

Nieda się ukryć, że styl, zarówno jeśli chodzi o formę zapisu, jak i język, nie jest doskonały. Za mało w ostatnim czasie pisałem (to chyba pierwszy poważniejszy tekst jaki napisałem od czterech miesięcy), a z czytaniem też nie było najlepiej (ilościowo i poniekąd jakościowo). Co do tematu, to oklepany, ale na czasie ^^

Niemniej jednak spodziewałem się ostrzejszych reakcji, więc chyba tragedii niema.

Dziękuję za odzew i pozdrawiam.

 

Matko jedyna! Błędy w komentarzu pisanym za pomocą Worda :

Istnieje jakaś możliwość edytowania wypowiedzi?

W drugim zdaniu pierwszej linijki brak kropki (miała tam być), a "Nieda" powinno być "Nie da".

Oj, nie można, niestety. Raz napisane i jak wyryte w kamieniu, tylko DJ Jajko ma mazak do komentarzy chyba ;)

"Zbyt prędko przerwany pojawieniem się nauczyciela dialog, nie pozwolił na wyłuszczenie rozmówcy mojego szczwanego planu, który zakładał zjawienie się u niego w mieszkaniu i odebranie zawieruszonego przedmiotu." - Za długie zdanie, do tego bardzo złożone, przed co niezrozumiałe. 

 

Kłopoty z zapisem dialogów masz, z używaniem przecinków jest podobnie. Ogólnie w tekście sporo błędów, ale to nic, bo tekst czyta się bardzo dobrze! Płynna narracja, żywe dialogi, z nutką sarkazmu, podobało mi się. Trochę mi tu nie pasują opisy np przystanku, bo nie są spójne z resztą tekstu. Nazbyt poetyckie, o :) Ale to jak już mówiłam tylko błędy, wszystko jest do wyeliminowania :)   

Ach, zapomniałabym, odrzwia to nie do końca to samo, co drzwi. Raczej tam nie pasują. 

 

Tekst, moim zdaniem, wygląda tak, jakby był pisany głównie na przerwach. Albo w czasie lekcji, podczas których nauczyciel nie wymaga zaangażowania, a Autor, w związku z tym, postanowił sobie te zajęcia odpuścić. Tak nie można – nie można lekceważyć lekcji i lekko traktować pisania. Raz mogło się udać. Jednak w kolejnym,tak niedbale napisanym opowiadaniu, wszystkie błędy i źle złożone zdania, że tylko o nich wspomnę, wypełzną jak dżdżownice po deszczu.  

 

Dla tego nie miałem zbytnich oporów… – Dlatego nie miałem zbytnich oporów…  

 

…zeszytu od matematyki… – Dawno temu chodziłam do szkoły, może kolejne reformy wniosły coś nowego, ale wydaje mi się, że zeszyt był do matematyki. Chyba że się mylę…  

 

…tym czasem jest już piątek… – …tymczasem jest już piątek… 

 

Schodząc do szatni bacznie rozglądałem się w poszukiwaniu niecnego pożyczkobiorcy. – Moim zdaniem: …niecnego zeszytobiorcy.

Przecież nie pożyczyłeś koledze pieniędzy, tym samym nie udzieliłeś mu pożyczki, ty tylko pożyczyłeś mu zeszyt.  

 

Także dopiero koło osiemnastej będę w domu. – Tak że... 

 

Na ulicy nie leżał ani płateczek śniegu, jak to często bywa w dużym mieście na krótko przed gwiazdką. – Tę Gwiazdkę, będącą synonimem Wigilii, napisałabym wielką literą.  

 

…związany z nim planowy koniec świata. –  …związany z nim przewidywany koniec świata.  

 

I ten twardo stąpający po ziemi przyszły naukowiec traktuje to powarzenie? – Pal diabli literówkę, ale ten błąd ortograficzny! Zastanów się nad tym, poważnie!  

 

…że to chyba jednak nie możliwe… – …że to chyba jednak niemożliwe…  

 

i przecież imprezy, które pewnie po tej szóstej staną się jego udziałem. – To nie imprezy staną się jego udziałem, to on weźmie udział w imprezach.

 

…nie obędzie się bez podpytania o sprawę czasu schyłku tego padołu i nas na nim. – Schyłek, to czas, kiedy coś się kończy, np. ostatnie lata wieku, to wieku tego schyłek. Tu mamy problem hipotetycznego, ale ostatecznego końca, nie schyłku, tego padołu.  

 

Drzwi do klatki schodowej były otwarte, ze względu na awarię domofonu. – …były otwarte z powodu awarii domofonu.

Ze względu na wizytę ciotki z Ameryki, zrobiliśmy remont mieszkania.  

 

Dialog tych dwóch funkcjonariuszy był na tyle niecodzienny, że zapytanie o niego… –  Zapytania, wraz z interpelacjami, zostawmy posłom. My, zwykli śmiertelnicy, w zwykłych okolicznościach, zadawajmy pytania.  

 

…dołączyło do listy spraw jaką miałem do omówienia przy okazji odbierania zeszytu. – …dołączyło do listy spraw, które miałem do omówienia przy okazji odbierania zeszytu.

Do omówienia miałeś nie listę, tylko sprawy, a tych, mogła być długa lista.  

 

Pewnie tak, bo jeszcze dziś rozpytują na ten temat po ludziach. – Pewnie tak, bo jeszcze dziś rozpytują ludzi w tej sprawie.  

 

…rzucił się w dyrdy, by zdążyć do autobusu wiozącym ludzi na Dworzec Centralny. – …rzucił się w dyrdy, by zdążyć do autobusu jadącego na Dworzec Centralny.

 

…nie dało się nie zauważyć pewnej dozy niecodzienności wśród wszechobecnej tłuszczy.– Tłuszcza, to inaczej zgraja, hołota, motłoch, pospólstwo, hałastra. Czy to miałeś na myśli? Może niech to będzie ciżba, tłum, rzesza, chmara.  

 

…można było dostrzec napisy dźwigane przez rozmaitych ludzi na płachtach i kartonach… – Napisy dźwigane przez ludzi na płachtach i kartonach? A płachty i kartony, jako że to materiał niezbyt wytrzymały, pod ciężarem ludzi darły się dosłownie i wniebogłosy, czym powodowały jeszcze większy tumult i wrzawę coraz większą, że o harmidrze nie wspomnę. ;-)

Proponuję: …można było dostrzec napisy i hasła umieszczone na płachtach i kartonach, niesionych przez manifestantów/ demonstrantów.  

 

…pomyślałem sobie, po czym skierowałem swe kroki… – Czyje kroki, jeśli nie swoje, miałeś skierować? Cudze? Pomyślałeś sobie? 

 

…skierowałem swe kroki w boczną uliczkę, celem ominięcia tłumu i jak najszybszego dostania się do ciepłego mieszkania. – To zdanie, i nie tylko to, brzmi jak fragment sprawozdania z jakich zajęć kluczenie po mieście.  ;-)

A może: Skręciłem w boczna uliczkę, by ominąć tłum, i jak najszybciej dotrzeć do ciepłego mieszkania.  

 

…ustalając kierunek marszu względem co wyższych budynków, które kojarzyłem w mglistych zarysach. Jednak niedługo i one się skończyły. –  Jednak niebawem i one się skończyły.

A konkretnie, to co się skończyło? Co wyższe budynki, czy mgliste zarysy? ;-)  

 

…czując, że już nie długo trafię w miejsce, z którego będę wiedział jak dojść do domu. – …czując, że już niedługo trafię…  

Może: …czując, że już niebawem dojdę do miejsca, z którego będę umiał trafić do domu.  

 

Wszędzie leżały zwały gałęzi poobcinanych na zimę. –  Wszędzie leżały sterty / kupy gałęzi…

Gałęzie drzew i krzewów obcina się raczej przed zimą, a nie na zimę. Zima nie jest głównym powodem pielęgnacyjnego przycinania tychże.  

 

…gdyż jedyny chodnik przebiegał właśnie koło tego zbiorowiska badyli. – Ja napisałabym: …właśnie obok tej starty / kupy / stosu gałęzi. Gałezie, to nie to samo co badyle.

 

Moim oczom ukazał się sporych rozmiarów spiczasto – owalny kształt zwieńczony po środku kopułą. – Ja napisałabym: Zobaczyłem duży/ wielki, spiczasto-owalny kształt, pośrodku zwieńczony kopułą.  

 

W tym celu zbliżyłem się… – Znowu ten sprawozdawczy styl. A nie można: Dlatego podszedłem…  

 

Z maszyny wyłoniły się trzy, małe, zielone ludziki, o morfologii zbliżonej do naszej. – …zielone ludziki, o wyglądzie zbliżonym do naszego…

Na tym etapie nie zagłębiałabym się, bez badań, w podobieństwa morfologiczne.  

 

…że właśnie dziś macie zniszczyć ziemię. – Masz tu na myśli naszą planetę, więc powinna być ona, ta Ziemia, honorowana wielką literą.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Prokris, wybacz, ale jestem zbulwersowana Twoją wypowiedzią.

Nie wiem co chciałaś przekazać Złockiemu, ale Twoja opinia, że „Ogólnie w tekście sporo błędów, ale to nic, bo tekst czyta się bardzo dobrze!”- załamała mnie do tego stopnia, że zaczynam się orientować, czym jest depresja.

Jak można coś takiego powiedzieć komukolwiek, a już debiutantowi w szczególności?

Napisz, proszę, że to ja czegoś nie zrozumiałam.

Jestem smutna, lecz pozdrawiam tak jak umiem. ;-)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Sens jest taki, że mimo makabrycznej ilości błędów tekst dobrze mi się czytało. Warta odnotowania rzadkość. Czy zawsze trzeba dołować debiutantów? Błędy są do eliminacji, a jeśli usunąć błędy, opowiadanie wypada dobrze. Rzadko czytam tu takie debiuty. Jeśli pojawią się w kolejnym tekście, te same wpadki, cóż... Wtedy będziemy rozmawiać inaczej z autorem ;)

Pozdrawiam serdecznie

Prokris, nie przyszło mi do głowy, że wskazanie błędów i sugerowanie, co w tekście można poprawić, będzie powodem dołowania autora. A czytelnika dołować można?

Myślałam, że skoro ktoś przedstawia opowiadanie pełne błędów, to pewnie nawet nie wie, że je popełnił, bo inaczej wszystkie by poprawił. Mam wrażenie, że czasem trzeba palcem pokazać, gdzie jest byk. Uważam, że nie wolno powiedzieć debiutantowi, żeby nie zawracał sobie głowy błędami, bo fabuła jest fajna a ogólnie czyta się nieźle. I nie mam na myśli żadnego konkretnego tekstu, żadnego konkretnego autora.

Nie wiem, czy zapowiedź „innej rozmowy z autorem, następnym razem”, jest dla piszącego właściwą przestrogą i mobilizacją do lepszej pracy nad tekstem. Zakładam, że wiesz co piszesz.

Jestem z Wami od niedawna, ale myślę, że – mimo wielkiego szacunku dla bardziej doświadczonych Koleżanek i Kolegów – pozostanę chyba przy moim sposobie komentowania opowiadań.

Pozdrawiam bardzo serdecznie.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Debiutancki tekst jest długi, a mimo to przeczytałam go bez większego problemu, nie wytrącona z równowagi błędami. To rzadkość, która świadczy o tym, że autor ma duże umiejętności, bo mimo niechlujstwa i niewiedzy potrafi zainteresować i zwrócić uwagę na fabułę. Chyba wiesz, co mam na myśli? :)

 

Błędy wytknęłaś bardzo dokładnie we wcześniejszym komentarzu, uważasz, że swoją wypowiedzią umniejszam znaczenie poprawności w pisaniu? Jeśli tak, bądź pewna, że nie to miałam na myśli. Jeśli tak właśnie to brzmi, cholera mój błąd, widocznie dobry nastrój przeniknął przez mój komentarz. Nie chciałam! 

 

Czasem po prostu zdarza mi się spojrzeć łaskawszym okiem na tekst. Postaram się trzymać w takich chwilach w ryzach ;)

 

Również pozdrawiam

Staram się wszystko rozumieć i myślę sobie, że gdyby wszyscy komentowali jednakowo, to byłoby strasznie nudno.

A tego chyba nikt nie chce. ;-)

Pozdrawiam.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Właściwie to się powtórzyłam w powyższym komentarzu, ech... W każdym razie wiedz, że dałaś do myślenia. Cenię Twój wkład w dział "Opowiadania", bardzo uparcie i dokładnie wyłapujesz błędy i to takie, których inni ( w tym ja) nie dostrzegają. Widocznie nie wszyscy znają wagę swych poczynań. Eh... 

Raptem dwa dni tu nie zaglšdałem, a jaka dyskusja się rozpętała.

Obydwu stronom tego dialogu dziękuję, regulatorzy (to się jakoœ odmienia, czy mam z tym nickiem postępować jak z „Ferdydurke”?) za konstruktywne pokazanie błędów (w mojej ocenie, momentami jest tam za dużo czepialstwa, ale po za tym jestem wdzięczny), a Porkirysowi za zbalansowanie tej krytyki miłym słowem.

Przechodzšc do konkretów…

Wszelki nadmiar spacji między wyrazami, gdzie nie powinno ich być w ogóle, mógłbym zrzucić na karb dysleksji (jak widać takich przypadków to i Word nie wychwytuje), ale że jest to raczej niezbyt przychylnie odbierane w internetowej społecznoœci, pozostaje mi jedynie uderzyć się w pierœ i przyznać, że popełniłem całš te gromadkę błędów.

Co do uwag typu: „(…)odrzwia to nie do końca to samo, co drzwi”; „Gałęzie, to nie to samo co badyle.”

Używanie na siłę wyrazów bliskoznacznych, nawet nie do końca trafnych, jest wynikiem traumy, jakš wyniosłem z niższych etapów edukacji. W podstawówce i gimnazjum polonistki w każdym moim wypracowaniu/rozprawce wytykały mi masę powtórzeń. W zwišzku z tym teraz staram się stosować jak najwięcej synonimów, a to, że nie wszystkie pasujš, nazwałbym „twórczym wypadkiem” :)

„Tłuszcza, to inaczej zgraja, hołota, motłoch, pospólstwo, hałastra. Czy to miałeœ na myœli. Może niech to będzie ciżba, tłum, rzesza, chmara.” – protagonista nie specjalnie przepada za ludŸmi (co jest napisane na poczštku tekstu), więc tłuszcza wydaje mi się jak najbardziej na miejscu :P

„Napisy dŸwigane przez ludzi na płachtach i kartonach?” – no tak, kajam się, niezgrabnie wyszło.

„Gałęzie drzew i krzewów obcina się raczej przed zimš, a nie na zimę. Zima nie jest głównym powodem pielęgnacyjnego przycinania tychże.” – co nie zmienia faktu, że jeżeli nie uprzštnš ich odpowiednie służby (z powodów opieszałoœci, zaniedbań prawno-formalnych…) to będš one leżały na ziemi nawet do grudnia.

Jeszcze raz dziękuję za wszystkie komentarze.

Pozdrawiam!

Ech... przeklejanie tekstu z Worda do tego edytora, to nie był najszczęśliwszy pomysł...