Twierdza

– Mamy kolejną uciekinierkę!- krzyknęła służąca i złapała Meridianę boleśnie za ramię.– Tym razem to ta z północy.

Weszły razem do sąsiedniej komnaty, gdzie czekali już ojcowie Samanthy oraz Katty. Tuż obok nich stały ich córki, a Angela, nieco zdruzgotana, siedziała na rzeźbionej ławie opodal. Obaj baronowie wyglądali przede wszystkim na zaspanych, ale też odrobinę zmieszanych całym zajściem. Baron de Iluzzione, ojciec Samanthy, opierał się o komodę, na której leżało kilka małych karteczek. Meridiana od razu rozpoznała wiadomości, które wszystkie cztery przekazywały sobie potajemnie. Po chwili do pomieszczenia wszedł ojciec Meridiany, całkowicie rozbudzony. Widocznie był na naradzie z królem.

– Czekamy jeszcze na barona da Iweria.– odezwała się główna służąca, odpowiedzialna za spokój w zamku.

– Raczej dzisiaj nie przyjdzie.– powiedziała Katty, zanim Samantha zdążyła ją kopnąć. Nikt nie powinien wiedzieć, czego się dowiedziały.

– A dlaczego miałby nie przyjść?– zapytała służąca.– Przecież wypoczywa w swojej komnacie. Już wysłałam do niego posłańca

W tym momencie do pokoju wpadł zdyszany młodzieniec.

– Pani, barona nie ma w jego apartamencie, ani w całym skrzydle zamku– rzekł. Katty spojrzała na jego twarz i zamrugała kilkakrotnie. Ten młodzian przyprawiał ją o szybsze bicie serca.

– Czy nie możemy zrobić tego bez niego? Wyrwano mnie ze snu.– powiedział baron Annis, na końcu drugiego zdania ziewając potężnie.

– No, skoro tak trzeba… – zaczęła główna służąca. – Te cztery pannice – wskazała na Meridianę, Samanthę, Angelę i Katty – wymknęły się po bezpiecznej godzinie na zewnątrz. Tuż pod nosem strażników! One są zupełnie niewychowane i bezczelne, kłamały potem jak z nut, że wydawało im się, że ktoś wychodzi… – zamilkła, nagle uświadamiając sobie najwyraźniej, że trochę się rozpędziła. W końcu mówiła o Angeli da Iweria, córce Barona Wschodniego, Samancie de Iluzzione, której ojcem był Baron Zachodni, Meridianie van Ignis, jedynaczce Barona Północnego i Katherine Annis, wywodzącej się od Barona Południowego. Ojcowie zgromadzeni po przeciwnej stronie komnaty nie wyglądali na zbyt zadowolonych z tyrady służącej. Po chwili ciszy odezwała się ponownie. – Należałoby je ukarać.

– Ty będziesz mi mówić co mam robić z moim dzieckiem? – wrzasnął nagle ojciec Samanthy, a na ścianach groźnie zadrgały niepokojące cienie.

– Uspokój się, ojcze, proszę. – nieoczekiwanie przyszła z odsieczą służącej Sam.

W pokoju nagle zmaterializował się baron da Iweria, a stary pies oglądający wszystko spod stołu wskoczył na ławę i zawył przeszywająco. W tym samym momencie baron da Iluzzione rzucił się na mamkę [służącą] z szalonym wrzaskiem. Baron Północny wespół ze Wschodnim przygwoździli go do podłogi, a ojciec Katty starał się uspokoić psa i kilka kotów, które wpadły do komnaty w międzyczasie. Służka stała jak sparaliżowana i gapiła się na rządnego krwi barona. W całym zamieszaniu nikt nie spostrzegł zniknięcia czterech dziewczynek. Meridiana prowadziła swoje towarzyszki do kryjówki korytarzem, tuż obok małej jadalni. Będąc w tajnym pomieszczeniu były cicho, lecz już po chwili nie wytrzymały i ryknęły głośnym śmiechem.

– Nigdy czegoś takiego nie widziałam – przez łzy, które pociekły jej ze śmiechu rzekła Angela.

– Czasami lepsze sceny zdarzają się na posiłkach dla wojów. – rzuciła Samantha, po czym nastąpił kolejny wybuch wesołości.

Nagle za ścianą rozległy się głośne kroki.

– Meridiano! Wiem, że gdzieś tu jesteś. Jeżeli wyjdziesz teraz, dostaniesz mniejszą karę. – jej ojciec od dawna podejrzewał miejsce, w którym dziewczyny miały swą „twierdzę”.

– Taaa…. Ciekawe o ile mniejszą. Osiem batów zamiast dziewięciu? – zadrwiła adresatka zawołania. Jednak myśl o tym wydawała jej się tak kusząca, że niemal gotowa była odsłonić sekret ich tajnej komnaty, stanąć przed ojcem i rzec:” Oto jestem, teraz zmniejsz mi karę.” Ale lojalność wobec przyjaciółek zwyciężyła i jej działania zakończyły się na rzuceniu tamtego komentarza.

Dziewczyny odczekały aż kroki ucichną, po czym ułożyły się na podłodze pomieszczenia. Resztę nocy spędziły w swojej twierdzy.