Kupiec

Słów było wiele tamtego wieczoru. Ścisk i gwar starego zajazdu tłumił rozsądek młodego chłopca, który czepiał coraz zuchwalej wzrok na kobietach, pił czyste wino i wystawiał się tym na pośmiewisko.

 

– Udają się targi? – zaczepił go jakiś mężczyzna

– Kiedy ja handluję wszystko się udaje! – młody zasmiał się sam do siebie, jakaś dziewczyna zachichotała radośnie na jego zuchwałośc i poprawiła włosy.

– Ty tak tylko praca? Przygruchałbyś sobie czasem jakąś.

– Nie spieszy mi się aż tak.

– No nie mówię, że na stałe… – męzczyzna przerwał na chwilę, zmienił ton i temat – widziałem czym przyjechałeś.

Ktoś usadził młodego przy stole i podał mu kubek z winem.

– Wiesz młody co mnie interesuje? Jak wy to robicie, że dacie radę ze starym na niego wejść jak razem obalicie flaszkę?

– Stary mało pije, a jak dużo tam wszystkiego naładujemy, to i tak włazimy na samą górę, tylko rozkładamy sobie z przodu ławkę.

– Chodź tutaj. – mężczyzna przyciągnął jakąś dziewczynę do stołu i spojrzał jej w oczy – Młody mówił, że mu się podobasz.

Chłopak speszył się i wybąkał coś pod nosem. Dziewczyna zarumieniła się lekko, ale próbowała się wykręcić z tej rozmowy. Młody tego nie zauważył.

– Co teraz wieziecie?

– Stary mówi, że coś na targi, ale ja nie wiem. Długo już jedziemy, prawie trzeci dzień bez spania. Ciągle pomagam mu przy pracy, ciężko jest, ale daję radę.

– Teraz to chyba mu pomagasz wydawać.

– Nie, no… Ogólnie ciężko jest, dzisiaj dostałem coś na rozrywkę, tak ogólnie to nie mam czasu na nic – młody rzucał czasem okiem na dziewczynę i dalej próbował się marnie popisywac – ogólnie cały czas w drodze, ale daję radę.

Mężczyzna wciął się w jego wypowiedź podniesionym głosem.

– Jak weźmiesz sobie dziewczynę na pakę, to nic tam was nie uwiera? – młoda zachichotała

– Nie brałem żadnej – młoda prychnęła – jak coś to by nie cisnęło, bo tak to same szmaty. Odzieżówka to kopalnia złota mojego ojca.

– To chyba dużo tego macie – mężczyzna uśmiechnął się i klepnął młodego po ramieniu, dziewczyna w tym czasie szybko odeszła – Albo z ciebie może i faktycznie nie jest królewna na grochu.

Chłopak spóbował wstać.

– Ej no, ze mną się nie napijesz? No co ty?

– Nie, dziękuję.

– No kropelkę chociaż! Tylko liznąć trochę! Siadaj! – mężczyzna usadził młodego silnym ruchem, wypili

– Daleko jedziesz?

– Na dworek.

– Miałem na myśli, że skąd, bo ja ze swoimi przyszliśmy z innego miasta i szukamy pracy. Orientujesz się co się tu dzieje ogólnie?

– Nie, niestety.

– Nie żebym wypytywał; mnie to wiesz… pogadamy i pójdę. Jak nie chcesz, nie musisz nic mówić.

Ktoś wtrącił się do rozmowy.

– Tego faceta chyba żona za mocno w domu piłuje i sam zaczyna gadać jak baba.

Wypili jeszcze trocę, nie skończyło się na kilku głębszych. Mężczyzna wyszedł z zajazdu, młody został pijany na stole. Ktoś w końcu zrzucił go na podłogę i tak chłopcu minęła pora odpoczynku za pieniądze podkradzione ojcu. Stary znalazł go dopiero po pewnym czasie, ocucił, podniósł, wsparł swoim ramieniem i bez słowa wyszli.

– Co go tak ciągniesz? – rzucał jakiś gap na ich widok od czasu do czasu – Wpierdol mu powinieneś dać! Ja bym go tak zlał, że by wiedział!

– Młody trochę wypił, nic mu nie będzie, taki wiek po prostu.

– Gdyby to był mój, to bym mu wpierdolił.

Niedługo potem młody leżał na wozie, na miękkim i wygodnym posłaniu, stary zaprzągł konie i wyruszyli.

Las którym przejeżdżali pachniał mchem, kosaćcami i korą wilgotnych od deszczu drzew. Było w nim ciemno, gęste gałęzie i ciemne chmury nad nimi skutecznie przysłaniały słońce.

Młody rozbudził się, usiadł obok swojego starego.

– Przepraszam cię ojcze.

– Ja ciebie przepraszam, dużo pracujesz, za dużo wymagam. – ojciec spojrzał na syna – Słońce ty moje, cieszę się, że dobrze się czujesz, że nic ci się nie stało.

Młody ucieszył się w duchu z takiego ojca, ale o dziwo nie był mu wdzięczny za pobłażliwość, bo czuł, że stary jest ślepy fałszywą miłością ojcowską.

– Co my właściwie wieziemy?

– Wiozę coś cennego, coś najcenniejszego, cenniejszego niż kiedykolwiek mogłem wieźć.

– Te ubrania?

– Nie przejmuj się tym chociaż, odpocznij może, słońce moje. Pośpij chwilę dobrym snem, wszystko będzie dobrze.

Młody posłuchał, położył się na szmatach i zasnął jeszcze nietrzeźwy.

 

*

 

Chłopca obudził silny ból. Zerwał się z wozu, spadł na ziemię i zaczął krzyczeć. Zauważył, że mocno krwawi z głębokiej rany. Ktoś okaleczył go, kiedy spał.

Stary leżał zakrwawiony nieopodal, bity i lżony przez kilku mężczyzn.

– Ten skurwysyn mówił w zajeździe, że wieziecie coś drogiego.

Stary zaczął płakać, młody cierpiał sparaliżowany strachem i bólem, a krew uderzała mu powoli do przełyku.

– Co ty wieziesz stary chuju?

Ojciec zawył z rozpaczy, zebrał siły i przez łzy rzucił swoim oprawcom:

– Syna jedynego!

Po czym padł bez sił na mech i pachnące kosaćce, a świat młodego zgasł razem z nim.