A boli tak samo... [KB GOT2]

Opowiadanie niezbyt fantastyczne (ba, na faktach!) i pasuje do serwisu jak kwiatek do kożucha. Ale zrobiłam rachunek sumienia, spełnia kryteria konkursu. Mam nadzieję że sprawi, że ktoś się chociaż uśmiechnie pod nosem…

Miłej lektury i proszę o wyrozumiałość dla debiutantki!

------------------------------------------------

Aś znowu był w żłobku. Aś lubił żłobek. W żłobku był Szyś, jego najlepszy przyjaciel, a Ciocia Ania dawała mu czasem Be-be.

Aś nie lubił nie być w żłobku. W dni, w których nie był w Żłobku chodził do Pani Doktor, która wkładała mu patyczek głęboko w buzię, albo leżał cały długi dzień w łóżku.

Aś tulił Misia. „Dobrze, że jesteś” -pomyślał. Miś spojrzał na niego czarnymi guzikami.

* * *

W żłobku jest dziś Nowa Ciocia. Dzieci stały się i gapiły, niepewne czy płakać czy się przytulić. Aś czuł się onieśmielony, ale nie mógł znieść napięcia. W końcu się przemógł.

– Aś! – zawołał Aś i podbiegł do Nowej Cioci.

Inne dzieci poszły jego przykładem, więc jego Ciocia tuliła najkrócej. Najdłużej trzymała w ramionach tę Aśkę, co stała w rogu i się prawie poryczała.

„To nie w porządku” – pomyślał Miś do Asia – „Powinna tulić tylko ciebie”.

* * *

Kojot goniąc strusia spadł do wody. „Nie bój się, Misiu” pomyślał Aś i poczuł, że już się mniej boi.

* * *

Aś patrzył przez okno na Pana Który Grabi Liście. Aś lubił patrzeć jak Pan grabi liście. Pan Który Grabi Liście spadł dziś z drabiny. Przyjechało IOIO, i Pan w czerwonym stroju kładł Pana który Grabi Liście do worka. Niebieskie światło błyskało na samochodzie i na szybach bloku. Niebiesko biało niebiesko biało niebiesko biało.

Aś i Miś patrzyli zafascynowani. „Myślisz, że Pan Który Grabi Liście jutro znowu spadnie?” – pomyślał do Misia. „Na pewno!” odpowiedział Miś. Aś się ucieszył.

* * *

Na obiad był słoik z dzidzią. Aś chciał słoik z misiami. Mama zawsze daje mu wybrać słoik. Rozpłakał się. Ciocie nie zrozumiały. Na szczęście Miś go przytulił i było już dobrze.

* * *

Aś i Szyś rozrzucali klocki. Aś zauważył, że na kwiatku na dywanie nie ma Starszych Dzieci. Na dywanie był tylko jeden kwiatek i Aś zawsze chciał na nim rozrzucać klocki, ale zwykle biegały tam Starsze dzieci i tak hałasowały, że nawet Miś by się bał.

Pobiegł i szybko zajął to miejsce.

– Szyś, Szyś! – zawołał, lecz Szyś nie rozumiał i dalej rozrzucał klocki w swoim rogu pokoju.

„Tylko ty jeden mnie rozumiesz, Misiu” – pomyślał Aś do Misia – „Od teraz ty jesteś moim najlepszym przyjacielem”.

* * *

Gdy Aś wracał z Nową Ciocią ze spacerku, zobaczył, że Aśka idzie z mamą do domu, a z nimi idzie Miś. „Jak mogłeś Misiu, byłeś MOIM przyjacielem!” – pomyślał do Misia i się rozpłakał.

* * *

– No i widzi pani, dziś prawie nic nie zjadł. Jak tylko go pani przyprowadziła, capnął misia Asi i nie dał go sobie zabrać, aż się jej mama poskarżyła. Musiałyśmy wybiegu użyć – mówiła Ciocia, podczas gdy Mama zakładała Asiowi buty – Ogólnie był marudny i niegrzeczny, ale to zrozumiałe, powiedz mały, pierwszy dzień tak długo zostałeś, a tu jeszcze nowa ciocia, co? Na pewno tęskniłeś za Mamą, prawda? – dodała Ciocia do Asia.

– Jeszcze ta sprawa z cieciem na pewno się na nim odbiła, mówię pani, dzieci wyczuwają takie rzeczy i rozumieją więcej, niż myślimy – dodała Ciocia Ania

– Iś! – krzyknął Aś i się znowu rozpłakał.