Podróż (próba drabble)

Ciężki dzień, ale w końcu zasłużyli na niczym niezmąconą ciszę i spokój.

Leżeli obok siebie ze splecionymi dłońmi. Ona ubrana w białą suknię. W pełnym makijażu i z fryzurą usztywnioną niedawno lakierem. On z włosami świecącymi jeszcze od brylantyny, w dobrze skrojonym garniturze. Zatopieni w atłasie otulającym ich ciała. Blisko siebie. Od dziś na zawsze, aż po koniec świata. Jeszcze trochę, tik-tak, uderzenie zegara, zaraz wyruszą w podróż.

– Jacy oni piękni.

Głos rozbrzmiał tak blisko nich, a zarazem tak daleko, że do ich świata dotarły tylko niewyraźne strzępy wypowiedzianego zdania.

– Jako, zamknij już trumnę – powiedział smutno jego ojciec.