Zakład

– To niewykonalne.

Niewysoki, śniady mężczyzna z ledwo ukrywaną irytacją popatrzył na młodszego kolegę, który właśnie wygłosił opinię z charakterystyczną dla siebie arogancją. Drażniło go w Młodym wszystko – od wzrostu, przez klasyczną nordycką urodę, po chyba na stałe przyklejoną do twarzy minę: „Ja jestem po najlepszych uczelniach, śpię na forsie, a wy to proch pod moimi butami”. Niby wykazywał talent bestiara, ale tak nędzny, że Szczurołap był pewien, iż facet wylądował u nich tylko za sprawą opieki wujka generała. Bo stanowili elitarny oddział, taka nobilitacja, szlag by go…

Niemniej jakieś się tam zdolności do kontroli zwierząt posiadał, więc nie można go było po prostu wykopać z Zielonych. Choć wielu o tym marzyło, bo arogancją smarkacz wkurzał wszystkich niepomiernie.

Oczywiście, to właśnie Szczurołapa obrał sobie za główny cel zaczepek. Mimo że posiadali ten sam stopień, Indianin, który był w Zielonych znacznie dłużej, był powszechnie szanowany przez kolegów i podziwiany za niezwykły talent, jaki posiadał. Szczurołap na swoją pozycję zapracował i to wymuskanego białego doprowadzało do białej gorączki.

– Jak mówię, że niewykonalne, to niewykonalne! Nie ma możliwości, by zdołać opanować każde zwierzę. Nawet Księżniczka nie potrafiłaby tego.

Księżniczkę, ich dowódcę, sztucznie wyhodowano w celu wytworzenia najsilniejszego bestiara, jaki kiedykolwiek istniał. A że, jako Dziecię Wojny, była dobra też we wszystkim innym, stanowiło tylko skutek uboczny.

Jak wezwana do tablicy, przy stoliku w kantynie, gdzie kłócili się obaj mężczyźni, zmaterializowała się szczupła kobieca sylwetka.

- Załóżcie się.

Młody osłupiał.

– Co?

– Zakład. Jeśli Szczurołap zdoła zmusić do posłuszeństwa zwierzaka, jakiego mu wyznaczysz, to przejdziesz przez obóz bez spodni i gaci. Jeśli nie – on to zrobi.

– Ale, pani…

– Mam dość waszych kłótni. To rozkaz.

Mężczyźni popatrzyli na siebie z nienawiścią. I nagle, jak jeden, wyciągnęli do siebie prawice. Szczurołapowi bardzo się nie spodobał błysk złośliwości w oczach rozmówcy…

Pojedynek zgromadził cały oddział. Wszyscy byli ciekawi, co przygotował Młody dla przeciwnika.

Blondyn z tajemniczym, choć ociekającym złośliwością uśmiechem rozstawił na środku placu niski płotek z klocków w otwarty z jednej strony okrąg. Następnie przytargał worek czegoś.

– Dobra, dowódca mówiła, że masz opanować dowolne zwierzę, jakie ci wskażę. Oto, czego chcę – masz te zwierzaki, co je mam w worku, zapędzić do padoka, który ustawiłem.

Z tymi słowami wysypał na ziemię stertę… ślimaków?

Szczurołapa zamurowało. Miał zostać zaganiaczem ślimaków?!

Wyraźnie widział złośliwe rozbawienie Młodego. Nie pozwoli kpić z siebie smarkaczowi!

Sięgnął po flet.

Następnego dnia wszyscy w obozie mogli podziwiać w pełnej krasie aryjski tyłek najlepszego studenta drogich uczelni.