Wolny od marzeń

W świecie, w którym brud wycierają banknoty

Człowiek rodzi się z rozumem, zdolnym do sztuki

Do przemyśleń i wzlotu ponad wszelkie miernoty

Lecz co by nie zrobił, rozdziobią go wrony i kruki

Czemu do życia mnie powołałeś, w którym nauczony piękna

Poznaję brzydotę pracy, która ciało moje potrzebuje na kawałki?

Mam pracę, gdzie ręka moja rusza się, a noga jej przeszkadza

I gdyby nade mną ktoś mógł, uciąłby nogę, by ręka szybciej pracowała

I powiedz mi, czy to nie jest właśnie jakaś kara?

Że człowiek czegoś pragnie, a dostaje coś zamiast?

Za grzechy dawnego życia, czy może wczorajszą obrazę?

Nikt nie powie co jest za co, lecz zostają pytania.

Siedzę i myślę, dlaczego coś jest, a czegoś nie ma

I czytam w książkach, że odpowiedzią są geny

Rodzice, szkoła, nauka, biologia

Zła wola, walka klas. 

Po tym jak drzwi trzasnęły i ruszyłem w świat

Pod rządem przemocy, która nazywa się prawem

Widzę jak świat się znów zmienia

Że koszmar przestaje być moim schronieniem

Staje się życiem każdego z nas

Nie pierwszy raz.