Kocham Cię

Kocham cię, jak łeb hydry

Co wiedząc, o swej przemocy

Spadając na dno otchłani

Pomyślał jeszcze przed śmiercią

Że dzięki łba śmierci, twarzy twej krew nie splami

Kocham cię jak topór, który

Opadając na dno studni odcięty

Wraz z łapą złego Orka, świadomy się staje

Że ta porażka, twe życie światu oddaje

Kocham cię, jak ząb, który odpadł z czaszki

Śmiertelnie otrutego złoczyńcy

Świadomy, że gdyby przetrwał

Szyję by twą przerwał kolcem

Kocham cię jak twe ciało

Choć otrute wódką

Cieszy się serca biciem

I twą myślą krótką

I gdybym w garze znalazł twe szczątki

To wśród nich też widać

Miłości początki

Bo w człowieka brzuchu raz pięknią motyle

A raz robale, nie cieszą się wcale