Nekromanta bez grantu

Rozkręcasz się z każdym kolejnym tekstem :) To powyżej jest bardzo dobre. Tak sobie właśnie myślałem, że ten żart z wątróbką był po prostu bardzo niefortunnym początkiem, a potem będzie dużo lepiej. I jest. 

Kreacja świata i plastyka opisu powyżej są po prostu rewelacyjne, konstruowania bardziej rozbudowanych linii fabularnych się nauczysz. Wróżę niezłą przyszłość. 

Natomiast muszę powiedzieć, że wstęp mocno zniechęcający – niby fajnie, że ostrzegasz, ale jak człowiek czyta, że będą “żarty nekrofilskie”, to podświadomie ma ochotę wejść tyłem do muszli raka pustelnika, skryć się w ciemności i wystawić niewielką tabliczkę z napisem “HELP!”. Po przeczytaniu okazuje się, że było zdecydowanie lżej. Spróbuj ująć to jakoś bardziej eufemistycznie, bo część osób odbije się od takiego wstępu.

Polecam do biblioteki.

Oooo, dzięki, bardzo budujące. Tak, wątróbka była wyimkiem dłuższej całości, którą ciągle szlifuję. I w sumie chyba najsłabszym.

Natomiast muszę powiedzieć, że wstęp mocno zniechęcający

Hmm, ok, jasne. Zmieniłem na razie. Miałem dwie myśli:

Żart, że nekrofilia jest Trigger Warningiem na równi z karierą akademicką. Ja pracuję w korpo IT i jak słucham relacji znajomych, co pracują na uczelni, to mam wrażenie, że słucham weterana z Wietnamu.

Do tego mam wątpliwość, czy piosenką i żartem studentów po prostu nie przeginam, nie wiem, typu nieletni czytelnicy albo coś. Jestem do niej przywiązany, ale jako nowicjusz mogę nie czuć granic, to jest chyba autentyczny TW, mimo że żart i sugestia.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Ha! Rzeczywiście klimat wspomnianej powieści Strugackich jest. Jest również zabawne, absurdalnie a ponadto całość dobrze napisana. Prawdę mówi Silver, szort jest świetny i zasługuje na bibliotekę. Pozdrawiam serdecznie – Q

Known some call is air am

Cześć!

Czytało się nawet nieźle. Zgrabnie wyszły przyśpiewki studentów, choć lekko podchmieleni pewnie nie omieszkaliby dorzucić jakiegoś wulgaryzmu. Z drugiej strony rozumiem i doceniam zamysł nieużywania słów powszechnie uznanych za obraźliwe. ;-)

Były mniej lub bardziej zabawne momenty (mnie przypasowały przyśpiewki i nazwy nieoddanych książek oraz ich autorów). Końcówka to już spore nagrodzenie absurdu, który jakoś do mnie nie przemówił.

Bohater wyszedł trochę bez iskry. Być może taka była koncepcja, niemniej nie wzbudził moich emocji. Rozmowa z prorektorem wyszła dość sucho.

Poniżej spostrzeżenia, oczywiście część subiektywna. ;-)

Na blacie czekały już popioły po paleniu kacerza, korzeń czarnołunu i żabie oczy.

W zaznaczonym fragmencie czegoś mi brakuje (zebrane?). Plus aliteracja. ;-)

Pracownia docenta była ciasna i słabo oświetlona.

Unikamy powtórzenia, a wiemy, że chodzi o miejsce pracy opisanego akapit wcześniej bohatera. ;-)

W przezroczystych misach leżały suszone korzenie i liście roślin.

Tak mi się wydaje, że liście mogą odnosić się tylko do roślin. ;-)

Kość stawiała opór, więc Uktuglan musiał trzeć z całej siły. Hałas nie pozwalał spać matce Uktuglana docenta, której sypialnia mieściła się obok pracowni.

Potem możesz zamienić docenta na Uktuglana, tym bardziej, że za chwilę znów mamy powtórzenie:

Docent westchnął, wstał i wyjrzał na dwór. Na dole stali studenci Katedry Magii Animistycznej.

– Wykopałeś jakąś ładną dziewkę, docencie?,

więc lepiej, moim zdaniem, napisać Uktuglan-docent-Uktuglan-docent niż Uktuglan-Uktuglan-docent-docent. ;-)

Następnie zaintonowali pieśń:

Podmuch powietrza zdmuchnął pył z kości na podłogę.

Trzeba by chyba pokombinować. ;-)

– Gdy wysłałem dwa artykuły…

– Druga wiadomość. Nadawca: redakcja Postępów w Nekromancji. Wiadomość następuje: Artykuł nieciekawy, nieoryginalny i fatalnie napisany, stąd odrzucony. Pozdrawiamy serdecznie. Koniec drugiej wiadomości”.

Chochlik ukłonił się nisko i odleciał.

Uktuglan westchnął i usiadł. Złapał za kość, gdy rozświetlił się kryształ zdalnego wywoływacza.

Można bez przeszkód jedno gdy wymienić (szczególnie pierwsze). ;-)

– Pan docent to będzie czasem na uczelni? – zapytał zgryźliwie prorektor.

Bardzo subiektywna wśród subiektywnych uwag, ale tę zgryźliwość da się odczytać z treści pytania zadanego przez Langsamsterbena.

Studenci widzieli, jak przyczepiasz kartkę o odwołaniu zajęć na kwadrans przed rozpoczęciem!

– Publikacji brak! – drążył prorektor.

– Kiedy jedna…

– Kwartalnik Absolwenta się nie wlicza! – wrzasnął prorektor.

Uktuglan milczał.

– Może chociaż rozprawa habilitacyjna idzie do przodu? – spytał ciągle zagniewany prorektor.

 Powtórzenia.

– To krępujące – powiedziała mucha. – Pomożesz mi się stąd wydostać?

Moim zdaniem tak, bo nie ma kontynuacji wypowiedzi przerwanej atrybucją.

Uktuglan rzucił się ratować alembik, jednak część mikstury trysnęła na blat, oblewając siedzącą tam muchę. Ta urosła zaraz do ogromnych rozmiarów.

– To krępujące – powiedziała mucha. – Pomożesz mi się stąd wydostać? Jestem głodny. Nazywam się Rupert. Przez głód robię się niespokojny i nie panuję nad sobą.

Owad zaczął energicznie trzepotać skrzydłami. Z półki spadł flakon z fioletową cieczą i rozbił się o pancerz muchy. Po chwili Rupert miał srebrny róg na głowie i tęczową grzywę.

Muchoza.

W trakcie recytowania formuły któryś z sąsiadów zaczął walić w ścianę, krzycząc: “Cicho tam, bezbożniku!”.

– Dzień dobry, nazywam się Rupert – powiedziała dwugłowa, rogata mucha. – Brzuch mi skręca z głodu.

Proszę za nami – powiedział większy z nich.

Śmieli się, wlokąc go po schodach.

Niby poprawne, ale wybija z rytmu, jako że to forma dla mnie trochę dziwna. :P

Pozdrawiam!

"Kozy mają mnie w nosie, a psy na ogonie." T. Rałowski

Zabawna opowiastka o szczególnym uczonym, niezorganizowanym, roztargnionym i dość nieporadnym, któremu wszystko na łeb się wali, a otoczenie najwyraźniej nie wykazuje żadnego zrozumienia dla jego poczynań. No, ale przynajmniej ma przed sobą wakacje. ;)

Wykonanie pozostawia sporo do życzenia.

Do tego mam wątpliwość, czy piosenką i żartem studentów po prostu nie przeginam…

Moim zdaniem nie przeginasz. ;)

Mik­stu­ra w alem­bi­ku bul­go­ta­ła po­wo­li, wy­pusz­cza­jąc z sie­bie ob­ło­ki zgni­ło­zie­lo­nej pary. → Zbędny zaimek.

Śmie­li się i wi­wa­to­wa­li chwi­lę… → Raczej: Śmia­li się i wi­wa­to­wa­li chwi­lę…

Forma śmieli się jest kwalifikowana przez prof. M. Bańko jako regionalizm.

Po­dmuch po­wie­trza zdmuch­nął pył z kości… → Nie brzmi to najlepiej.

Proponuję: Po­dmuch po­wie­trza zwiał pył z kości… Lub: Powiew po­wie­trza zdmuch­nął pył z kości…

Cho­chlik wy­lą­do­wał na stole, od­chrząk­nął i po­wie­dział służ­bo­wym tonem:

“Dwie wia­do­mo­ści dla do­cen­ta Uktu­gla­na z Ka­te­dry Za­sto­so­wań Czar­nej Magii. Pierw­sza wia­do­mość. Nadaw­ca: re­dak­cja Po­stę­pów w Ne­kro­man­cji. Wia­do­mość na­stę­pu­je: Ar­ty­kuł nie­cie­ka­wy, nie­ory­gi­nal­ny i fa­tal­nie na­pi­sa­ny, stąd od­rzu­co­ny. Po­zdra­wia­my ser­decz­nie. Ko­niec pierw­szej wia­do­mo­ści”. → Skoro chochlik powiedział, kwestia powinna być zapisana jak dialog, po półpauzie i bez cudzysłowu, bo teraz wygląda jak zapis myśli a nie wypowiedź.

Zła­pał za kość, gdy roz­świe­tlił się… → Zła­pał kość, gdy roz­świe­tlił się…

…na ba­da­nie mor­tu­flu­idow w wa­run­kach tro­pi­kal­nych! → Literówka.

Sowa za­czę­ła mówić mo­no­ton­nym gło­sem:

“Konto bi­blio­tecz­ne zo­sta­ło za­blo­ko­wa­ne w związ­ku z prze­trzy­ma­niem na­stę­pu­ją­cych po­zy­cji…” → Sowa za­czę­ła mówić mo­no­ton­nym gło­sem:

– Konto bi­blio­tecz­ne zo­sta­ło za­blo­ko­wa­ne w związ­ku z prze­trzy­ma­niem na­stę­pu­ją­cych po­zy­cji…

Uktu­glan za­czął wier­cić się w krze­śle. → Uktu­glan za­czął wier­cić się na krze­śle.

Siedzimy na krześle, nie w krześle.

Przed drzwia­mi za­cze­pi­ło go dwóch stró­ży prawa. → Raczej: Przed drzwia­mi za­cze­pi­ło go dwóch stró­żów prawa.

…ich twa­rze nie zdra­dzał głę­bo­kich prze­my­śleń. → Literówka.

– Pan Do­cent jest aresz­to­wa­ny… → Dlaczego wielka litera?

Śmie­li się, wlo­kąc go po scho­dach. → Śmia­li się, wlo­kąc go po scho­dach.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Moim skromnym zdaniem piosenka jest OK, ale brakuje mi dokładniejszego opisu tego czegoś na końcu, nie potrafię sobie wyobrazić czegoś czego nie opisano.

Dziękuję, jestem pod wrażeniem dokładności FilipWij i regulatorzy. Myślałem, że tekst jest przewałkowany już na wszystkie strony, a jednak sporo do zmiany. Spróbuję dziś nanieść poprawki. Zmieniłem lekko tytuł. Zakończenie faktycznie może wymagać stonowania. Zastanowię się, czy bohaterowi nie dodać trochę życia.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Mam nadzieję, GreasySmooth, że wrażenie, pod którego jesteś wpływem należy do tych dobrych. ;)

Zmieniony tytuł brzmi lepiej. Zdaje mi się, nekromancie zawsze przyda się trochę życia. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Zdaje mi się, nekromancie zawsze przyda się trochę życia. ;)

Piękne :)

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Dziękuję. ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

 “Grant” brzmi dużo bardziej złowrogo, niemalże jak “na zaliczenie”.

Pokój – szczęśliwość; ale bojowanie Byt nasz podniebny

Nekromanta bez nekrogranta ;)

Known some call is air am

W przeciwieństwie do Grant’s, ten nie brzmi złowrogo.

Nekromanta bez nekrogranta ;)

Super, spędzam tydzień nad pisaniem shorta, który ma być śmieszny, a ty dajesz komentarz, który jest śmieszniejszy. No dziękuję bardzo!

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Daj po grancie nekromancie, niech nie siedzi na gigancie, bo se spali blady kuper, niechaj wraca – a z nim Rupert, co też blady jest jak robak, może wrócić nawet dziobak. Nie miej żalu o komentarz, popraw błędy i pamiętaj, że zabawna fantastyka od Sewera zbiera klika ;)

Known some call is air am

Obaj zasłużyli na wakacje. Może poznają tam jakieś miłe panie, a z taką biblioteczką wszystko pójdzie jak z płatka.

Kolejny odcinek będzie bizarro;)

Dla mnie bomba.

delulu managment

Kolejny odcinek będzie bizarro;)

Wreszcie sprawdzę, co to znaczy :) Przed zarejestrowaniem się nawet nie znałem terminu (w tym kontekście). Dzięki!

Daj po grancie nekromancie, niech nie siedzi na gigancie, bo se spali blady kuper, niechaj wraca – a z nim Rupert, co też blady jest jak robak, może wrócić nawet dziobak. Nie miej żalu o komentarz, popraw błędy i pamiętaj, że zabawna fantastyka od Sewera zbiera klika ;)

Ostatnio miałem kiepski tekst i komentarze zwalające z nóg (paladyni foie gras, itp), teraz tekst lepszy, ale i tak nie dostoi. Co poradzisz. :)

może wrócić nawet dziobak.

Teraz zamiast pracować i bawić się z dziećmi będę stał przed oknem, wrócić dziobaka, nie wrócić?

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Uwagi od regulatorzy naniesione, dodałem dwa momenty, kiedy docent się wkurza.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

GreasySmooth, skoro usterki naprawione, mogę udać się do klikarni. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Hej, zgadzam się z przedmówcami, lekkie, krótkie i przyjemne. W dodatku człowiek może pomarzyć, jaki porządek zrobiłby na uczelni, gdyby tylko miał flaszeczkę barbarinium ;) 

Pozdrawiam!

Witaj.

Pomysłowe tytuły wypożyczonych książek mogłyby znaleźć się w którymś z naszych kolejnych, forumowych konkursów literackich jako “propozycje nie do odrzucenia”. ;))

Przy czytaniu miałam skojarzenia i z “Muchą”, i z “Nocą żywych trupów”, i z “Draculą – wampirami bez zębów”. 

Fenomenalny humor, podejrzewam, że pisząc ten szort, świetnie się bawiłeś. :)

Nie wiem, czy to celowe przekręcenie:

Następnie zaintonowali pieść

(jeśli tak i nawiązywało do “pieszczenia”, sorki)

Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

GreasySmooth, skoro usterki naprawione, mogę udać się do klikarni. ;)

Pięknie dziękować.

Następnie zaintonowali pieść

Racja, poprawione, dziękuję!

Bruce, Helmut, dzięki za budujące komentarze.

Coś czuję, że docent Uktuglan dostanie jeszcze kilka historii :)

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

No, faktycznie, rozkręcasz się :) Fajnie, bo humoru trochę u nas brakuje. Uśmiechnęło mi się parę razy, czytało się dobrze. Mam nadzieję, że docent rzeczywiście dostanie jeszcze parę historii.

Kliczek :)

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

Ostatnio miś rozzuchwalony polecił kilka tekstów do biblioteki. Teraz też by chciał, ale boi się, że może zaszkodzić. Tymczasem gwiazdki i zastanawianie się nad ‘merytorycznym’ uzasadnieniem klika :)

Hej

Podobało mi się muszę przyznać, Dziwi mnie tylko jedna rzecz. Skoro wszytsko było takie drogie/pożyczone i na kredyt to czemu nie próbował powstrzymać muchy przed rozbijaniem kolejnych słoików?

Wielki plus za nazwy. Wszelkie nazwy, książek, proszków, mikstur itd. są super.

Pozdrawiam.

Pisz to co chciałbyś czytać, czytaj to o czym chcesz pisać

Miś nie wie, jak się stało, że po edycji jego komentarza w celu uzasadnienia kliku do biblioteki, tej edycji nie ma. Spróbuje to odtworzyć. Uwagę misia na ten tekst skierował pracownik naukowy pewnej uczelni niedawno wypełniający nowy specjalny formularz aplikując o grant. Ci, którzy to znają z autopsji, znają smaczki. “Nekromanta bez grantu” (aż misia korci, żeby czytać “…bez granta”) jest, zdaniem misia, udanym pastiszem na rzeczywistość w niektórych miejscach. Napisane tak, że chce się czytać, a w trakcie czytania kąciki ust podnoszą się coraz wyżej. Może tyle wystarczy, jako uzasadnienie klika.

P.S. Autorze podaj namiary na ten biuletyn z refleksjami ministra. Może na priv? :) 

Podobało mi się muszę przyznać, Dziwi mnie tylko jedna rzecz. Skoro wszytsko było takie drogie/pożyczone i na kredyt to czemu nie próbował powstrzymać muchy przed rozbijaniem kolejnych słoików?

Wielki plus za nazwy. Wszelkie nazwy, książek, proszków, mikstur itd. są super.

Dzięki! Słuszna uwaga, może warto jakoś się faktycznie do tego odnieść. Tam jest ciasno i to jest jednak wielka mucha, więc pewnie trochę się boi i chce jak najszybciej ją zmniejszyć. Przemyślę…

Miś nie wie, jak się stało, że po edycji jego komentarza w celu uzasadnienia kliku do biblioteki, tej edycji nie ma.

Dzięki za komentarz i polecenie!

a w trakcie czytania kąciki ust podnoszą się coraz wyżej.

Jeśli tak się dzieje, to jestem 100% spełniony jako pisarz-amator.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Cześć!

Zabawny tekst. Trochę szkoda docenta, bo to chyba nie był jego najlepszy dzień, ale przynajmniej zdobył bojową muchę.

Hej

Sporo tu upakowałeś w tak krótkim tekście. Szort zabawny, udany z kilkoma fajnymi gagami (cerber zjadł mu pracę :)). Trochę może się skończyło za szybko, ale pewnie taki był zamiar. Napisane lekko i z humorem.

Klikam.

Pozdrawiam!

Dzięki serdeczne, cieszę się, że się podobało i dzięki za nominację. Mam już prawie gotową kolejną część cyklu, ale czekam na ostateczne uwagi.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Kontynuacja – zapraszam:

https://www.fantastyka.pl/opowiadania/pokaz/27574

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Pomysł na świat i przedstawienie go wyszło naprawdę ciekawie i zabawnie. Pokazanie samej rzeczywistości na uczelniach (nawet tych magicznych), to już tylko śmiech przez łzy. 

Studenci widzieli, jak przyczepiasz kartkę o odwołaniu zajęć na kwadrans przez rozpoczęciem!

Oj boleśnie prawdziwe, a można było spać godzinę dłużej.

Jedynym minusem jest pominięcie akcji, która trochę zagubiła się w dialogach.

Well, my social anxiety is getting the best of me; I'm taking a walk. Goodbye.

Pomysł na świat i przedstawienie go wyszło naprawdę ciekawie i zabawnie. Pokazanie samej rzeczywistości na uczelniach (nawet tych magicznych), to już tylko śmiech przez łzy. 

Dzięki!

Oj boleśnie prawdziwe, a można było spać godzinę dłużej.

Najgorsze jest to, że to dosłownie z życia wzięte.

Jedynym minusem jest pominięcie akcji, która trochę zagubiła się w dialogach.

Kolejny odcinek ma więcej akcji :)

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Bardzo fajnie Ci to wyszło :) W kilku miejscach się uśmiałam. Najlepsze tytuły książek i fragmenty z muchą, która co chwilę przedstawia się będąc czym innym :). Piosenka jak najbardziej ok :).

No, niełatwo być magicznym docentem. A już tego wieczoru to facet wyjątkowo nie miał farta (za to Rupert cudem przeżył)… Acz czytało się o jego perypetiach całkiem przyjemnie.

Ale że studenci się tak nabijają z naukowca? Ta magiczna młodzież… Na mojej uczelni coś takiego byłoby nie do pomyślenia… ;-)

Babska logika rządzi!

Opko trafiło do drugiego numeru “Radość z pisania” :)

https://www.radosczpisania.pl/e-zin/

Do tego haniebnie spóźnione podziękowanie dla Monique i Finkli.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez

Rozumiem, że jego docentura bez uzyskania habilitacji to jeden z elementów fantastycznych XD

A generalnie: zabawne, czytałam z przyjemnością (a jestem z tzw. branży i problem nieobecnego grantu jest mi znany z okolic bliskich). Rozbawiło.

ninedin.home.blog

Bardzo dziękuję, zakład stara się rozbawiać, jak może :)

Taaaak, zapewne powinien być adjunktem albo kimś takim, ale docent nekromancji ma dla mnie niepodrabialne brzmienie.

facebook.com/tadzisiejszamlodziez