Oczekiwanie

Noc jak na wrzesień cholernie duszna była.Elka przewracała się z boku na bok,bezlitośnie ugniatając świeżo wykrochmalone prześcieradło.

– Nie no,to bez sensu-pomyślała.

Podirytowana , wstała i zapaliła papierosa .Pierwszy wdech i poczuła zamęt w głowie ,przy drugim było jeszcze gorzej.

-To skutek niedotlenienia-zamruczała pod nosem.

Zgasiła tlącą się fajkę ,włożyła przyciasne dżinsy , spraną koszulkę i wyszła z mieszkania.Zagwizdała na łaciatego kundla i wspólnie udali się w stronę miasta.Czuła się bezpiecznie.

Często chadzała tą drogą .

Żólte latarnie ,oświetlały krzywy chodnik,w przydrożnych krzakach grały świerszcze .Tuż za przystankiem ,swój początek brały mury cmentarza komunalnego .Elka często nań chodziła, w odwiedziny do licznych ciotek ,wujów i innych członków rodziny.Była ostatnią z rodu i testament pamięci spadł na nią.

Mijając drugą z bram, usłyszała szelest.Spojrzała i z niejakim zdziwieniem ,zobaczyła wychodzącego z cmentarza meżczyznę.

-Ot hiena-szepnęła do klombu z kwiatkami.

Już miała na czerwonej komórce, wykręcić nr 997 ,ale dostrzegła ,że mężczyzna niczego przy sobie nie ma.Było około trzeciej w nocy ,czego więc szukał na cmentarzu?

Cofneła się ,by schować się za pniakiem klonu,ale pies zaczął warczeć.

-Klimek,Klimuś do nogi -prawie bezgłośnie wołała psa.Bez rezultatu.

Mężczyzna szybko zorientował się ,że pies nie jest sam .Spojrzał w jej stronę.Przerażona chciała uciekać ,ale nie mogła się poruszyć .Spanikowana ,chciała krzyknąć ,jednak głos ugrzązł jej w gardle.Pozostało jej patrzeć.Mężczyzna był wysoki ,zbudowany..ubrany w miarę przyzwoicie .Zaczął iść w jej stronę, bardzo powoli i spokojnie .Kiedy już do niej doszedł ,bez słowa wziął ją za rękę i wtedy, chyba straciła przytomność.Kiedy ją odzyskała ,leżała pod miejską kaplicą.Na niebie widoczne były pierwsze zorze, a w zaroślach kwiliło ptactwo.Cała mokra od deszczu lub rosy ,wstała i pognała do bramy wyjściowej.Tysiące myśli tłukły się jej po głowie,niczego nie pamietała.Drogę do domu pokonała w błyskawicznym tempie.Na podjezdzie spał Klimek i nawet nie zauważył ,jej powrotu.Elka , sciągnęła z siebie przemoczone ubranie i weszła do wanny.Bolała ją skóra, napuściła więc gorącej wody ,cały czas zastanawiając się ,co jej się przytrafiło.Po kwadransie ,nieco do siebie doszła.Czesząc włosy spojrzało w lustro .Nigdy, tak piękna się sobie nie wydawała.Twarz miała świeżą,rumianą ,usta czerwone ,a w oczach czaił się dziki błysk .

-Boże,co się stalo-zapytała …

Łyknęła relanium i postanowiła,że spróbuje zasnąć.Śnił jej się nieznajomy z cmentarza ,to jak podszedł.Śniło jej się ,że ją całuje,dotyka i tak długo bierze .Tak intensywnie .I ,że jest jej tak dobrze.Kiedy w końcu się obudziła miała pewność, że to wszystko , stało się naprawdę.I wcale ,zupełnie wcale, nie była zaskoczona kiedy na udzie zobaczyła wypalony pentagram.

-Jestem kobietą samego diabła -szepnęła ,uśmiechając się leciutko .

Co było dalej?Czasem odwiedzał ją w snach, ale nie rozmawiali .Czuła ,że jest i to jej wytarczało.Okoliczne psy wyły na jej widok ,szeptuchy się żegnały.Nad oknem zagniezdził się bluszcz ,pod dachem gniazdo zrobiły kruki.Była szczęśliwa tkwiąc w oczekiwaniu …